męczennica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
25 października
[ez-toc]
Życiorys św. Darii
Święta Daria, według tradycji hagiograficznej, żyła w III wieku i pochodziła ze szlachetnego rodu z Grecji. Była żoną św. Chryzanta. Chrzest święty przyjęła pod wpływem swego męża, po czym oboje nawrócili wielu pogan na wiarę chrześcijańską. Podczas prześladowań za czasów cesarza Walensa zostali pojmani. Po wielu torturach wrzucono ich do jamy i żywcem zasypano. Miało to miejsce w 257 roku.
Wraz z nimi zasypano wszystkich wiernych, którzy zgromadzili się na Mszę świętą. Martyrologium Romanum wspomina ich pod datą 25 października słowami: W Rzymie męczenników Chryzanta i Darii. Chryzant był zapewne przybyszem. Nawróciwszy się, przywiódł do wiary Darię i innych mieszkańców miasta. Prześladowanie ogarnęło ich za panowania Walensa. Na śmierć skazani zostali oficjalnie za to, że zbierali się na cmentarzach. Wyrok wykonano w sposób szczególnie okrutny: wrzucono ich do dołu powstałego po nieużywanym akwedukcie i żywcem zakopano. Jej domniemane relikwie są między innymi w Wiedniu, Salzburgu, Neapolu.
W ikonografii św. Daria przedstawiana jest z palmą w jednej, a z księgą w drugiej ręce. Jej atrybuty to: kamienie, korona i lew.
Patronat
Święta Daria jest patronką sędziów.
Modlitwa do św. Darii
Boże, Ty ukazujesz swoją moc w ludzkiej słabości, od Ciebie święta Daria otrzymała siłę do zniesienia męczeństwa, niech wszystkim, którzy ją czczą, zawsze wyprasza łaskę do przezwyciężania pokus. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.