męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
23 października
Życiorys św. Seweryna Boecjusza
Święty Seweryn Boecjusz (właściwie Anicius Manlius Severinus Boethius) urodził się w Rzymie około 480 roku. Pochodził z możnego rzymskiego rodu Anicjuszów, który wydał dwóch cesarzy oraz papieża św. Feliksa III. Anicjusz wcześnie stracił ojca, ale troskliwą opieką otoczył go jego krewny Symmach, który był konsulem, prefektem Rzymu i przewodniczył senatowi.
Święty otrzymał staranne wykształcenie, choć dokładnie nie wiemy gdzie studiował (niektórzy podają, że w Atenach). Tym samym zwrócił na siebie uwagę króla Teodoryka, który zaczął mu powierzać rozmaite zadania. Otrzymał stanowisko patrycjusza i senatora, a następnie został konsulem. W końcu powierzono mu stanowisko pierwszego ministra.
Dbał na tym stanowisku o dobro ogólne oraz poprawę losu biednych. Dobroć i prostolinijność jego postępowania nie podobała się tym, którzy szukali zysku i przywilejów. Wkrótce niezadowolonymi z jego poczynań okazali się również ariańscy książęta ostrogoccy. Sytuacja ministra pogorszyła się z chwilą, gdy Konstantynopol wrogo ustosunkował się do arian, których naukę Boecjusz zwalczał w niektórych pismach. Potem Seweryn stanął w obronie Albina, fałszywie oskarżonego o wysłanie na dwór cesarski skargi na rządy Teodoryka. Boecjusz zadeklarował wtedy swą solidarność z senatorami i patrycjatem. Jego samego zaczęto oskarżać więc o zniszczenie kompromitujących dokumentów, spiskowanie i łączenie politycznych poczynań z magią. Raz jeszcze zaprotestował, ale starzejący się i coraz bardziej podejrzliwy Teodoryk zawierzył donosicielom i Boecjusza oraz Albina kazał oddać pod straż. Po procesie dawny minister został skazał na śmierć.
Czy wyrok wykonano od razu przez ścięcie, jak chcieli niektórzy, czy też po długotrwałych torturach, wyłupieniu oczu i innych okrutnych mękach trudno rozstrzygnąć. W każdym razie śmierć miała miejsce 524 roku, dwa lata przed śmiercią Teodoryka. Doczesne szczątki Seweryna zostały przeniesione do kościoła pod wezwaniem św. Piotra. Czczono go tam odtąd jako męczennika.
W 1799 roku szczątki przeniesiono do katedry, ale w 1923 złożono je na powrót w krypcie kościoła św. Piotra, gdzie znajduje się do dziś. Vita z XIII wieku nazywa już Boecjusza świętym. Tak postępowały potem lokalne martyrologia, które filozofa wymieniały w dniu 23 października. Papież Leon XIII dekretem z 15 grudnia 1883 roku zatwierdził kult Seweryna dla miasta Pawii. Święty doznaje czci również w Rzymie.
Seweryn Boecjusz zostawił nam przekłady na język łaciński (z języka greckiego): Euklidesa, Nikomacha, Archimedesa, Pitagorasa i Arystotelesa, traktujące o arytmetyce, geometrii, mechanice, fizyce, muzyce, logice, etyce i filozofii. Ze wszystkich jednak dzieł największą sławę – tak dalece, że było tłumaczone na niemal wszystkie języki europejskie, – zdobyło mu jego dzieło oryginalne: O pociesze, jak płynie z filozofii. Autor wykazuje w nim, że dobra doczesne nie przynoszą człowiekowi pełnego szczęścia. Dlatego ich utrata nie powinna go czynić nieszczęśliwym. Prawdziwe szczęście jest tylko w Bogu, który jest najwyższym dobrem i szczęściem, i ostatecznym celem człowieka. Seweryn zostawił jeszcze drugie dziełko: Krótki wykład religii chrześcijańskiej.
Myśli św. Seweryna Boecjusza
„Połącz, jeśli możesz, wiarę i rozum”.
„Walczcie […] z wadami, oddawajcie się cnotliwemu życiu i pielęgnowaniu nadziei, która unosi serce w górę aż do nieba modlitwami pełnymi pokory.”
Modlitwa do św. Seweryna Boecjusza
Wszechmogący i miłosierny Boże obchodzimy dzień zwycięstwa Twojego męczennika Boecjusza, któremu dałeś nieugiętą stałość w cierpieniach, otocz nas swoją opieką i wybaw od zasadzek nieprzyjaciół. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
