kapłan i męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
23 lutego

Życiorys bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego
Błogosławiony Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 roku w Chełmży. Do szkoły podstawowej i gimnazjum uczęszczał w rodzinnej miejscowości. Gdy miał 9 lat został ministrantem, a w czwartej klasie gimnazjum, został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej.
W 1927 roku wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego. Następnie, cztery lata później, wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Z nauka niemiał problemów. Nie dziwi więc fakt, że był jednym z najlepszych kleryków na swoim roku. W seminarium prowadził także ożywioną działalność w różnych organizacjach i kołach seminaryjnych. Angażował się w ruchu abstynenckim, w akcji misyjnej i charytatywnej na terenie diecezjalnego Caritas. Był również członkiem kręgu kleryckiego działającego w ramach Starszoharcerskiego Zrzeszenia Kleryków ZHP.
14 marca 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie. Zaraz po święceniach był kapelanem i osobistym sekretarzem biskupa ordynariusza Stanisława Okoniewskiego. Następnie od 1 lipca 1938 roku był wikariuszem w parafii Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu. Tam dał się poznać jako wzorowy kapłan, opiekun chorych, przyjaciel dzieci i młodzieży, organizator prasy kościelnej i działacz misyjny.
Kilkanaście dni po wybuchu II wojny światowej został aresztowany i więziony w kilku obozach. Ostatecznie, w grudniu 1940 roku, został przewieziony do obozu w Dachau. Był to obóz w którym więziono duchownych z całej Europy, a szczególnie z Polski.
Mimo ekstremalnych warunków pełnił nadal posługę kapłańską. Organizował wspólne modlitwy, spowiadał, sprawował potajemnie Msze św. i rozdzielał Komunię świętą. Gdy zezwolono na przesyłanie paczek, zorganizował obozowe Caritas. Narażając swoje życie udawał się do chorych na tyfus aby udzielać im sakramentów świętych.
Stefan Wincenty Frelichowski zmarł w obozie w Dachau 23 lutego 1945 roku na tyfus, którym zaraził się od współwięźniów. Władze obozowe, łamiąc obowiązującą praktykę, zgodziły się przed kremacją na wystawienie jego zwłok na widok publiczny, w wyłożonej białym prześcieradłem i udekorowanej kwiatami trumnie. Męczennika beatyfikował 7 czerwca 1999 roku w Toruniu Ojciec Święty Jan Paweł II. Natomiast 22 lutego 2003 roku bł. Stefan Wincenty Frelichowski został ogłoszony patronem harcerstwa polskiego.
Patronat
Błogosławiony Stefan Wincenty Frelichowski jest patronem harcerstwa polskiego (od 2003 roku).
Myśli bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego
„Muszę sobie wyrobić silny charakter, wolę nieugiętą. Będę uparty, tak uparty, jak byli święci. Muszę dążyć do cząstki świętości, być dobrym chrześcijaninem”.
„Chcę posiadać wiarę św. Piotra, mądrość św. Pawła, ale serce muszę mieć św. Jana. Serce czyste, niewinne. Muszę być kapłanem wedle serca Chrystusa”.
Modlitwa za przyczyną bł. Stefana Wincentego Frelichowskiego
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty nam dajesz pasterzy według serca swego, uzdalniając ich do ofiarnej miłości na wzór Jezusa Chrystusa, Dobrego Pasterza. Napełniony taką miłością, ksiądz Stefan Wincenty Frelichowski uczestnik cierpień Chrystusowych, poniósł męczeńską śmierć w służbie braciom, którzy doznali ogromu krzywd, bólu i opuszczenia. Idąc ciemną doliną, zła się nie uląkł, lecz zło dobrem zwyciężał. Racz, Panie, za wstawiennictwem błogosławionego Stefana Wincentego, udzielić mi łaski (wymienić swoją intencję), o którą pokornie Cię proszę. Spraw również w swej dobroci, aby ten heroiczny świadek miłości pasterskiej rychło dostąpił chwały Świętych. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.