męczennice
Wspomnienie w Martyrologium Romanum
26 czerwca

Posługa szarytek w Arras – pomoc chorym i ubogim
Dom Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w Arras (Francja) został założony w 1565 roku, jeszcze za życia jego świętych fundatorów – Wincentego à Paulo i Ludwiki de Marillac. Siostry, zwane także od skromnych, szarych habitów szarytkami, doglądały chorych w miejscowym szpitalu, prowadziły bezpłatną szkołę dla ubogich dziewcząt, zajmowały się rozdzielaniem żywności i odzienia a także odwiedzały chorych w ich domach. Zakonnice cieszyły się szacunkiem i uznaniem wśród mieszkańców, a ich posługa przynosiła obfite owoce.
Rewolucja Francuska i prześladowania zakonnic z Arras
Rok 1789 przyniósł we Francji wybuch rewolucji, która zburzyła dotychczasowy porządek społeczny i religijny. Nowe władze likwidowały zgromadzenia zakonne, a księża, zakonnicy i zakonnice byli zmuszani do złożenia przysięgi wierności nowemu reżimowi, co było równoznaczne z wyrzeczeniem się wiary katolickiej. Każdy, kto odmówił złożenia przysięgi wierności systemowi rewolucyjnemu był uważany za kontrrewolucjonistę.
W tym czasie w domu zakonnym mieszkało sześć sióstr szarytek. W miarę jak nasilał się terror rewolucyjny, zagrożenie wzrastało dwie siostry wyjechały do Polski. Pozostałe Siostry Miłosierdzia pozostały w Arras, aby nadal pomagać biednym. Szarytki były wyjątkowo trudnym położeniu. Miasto Arras, które było rodzinnym miejscem Maksymiliana Robespierre’a, skupiało wielu jego lojalnych zwolenników. 15 września 1793 roku do klasztoru przybyli rewolucyjni urzędnicy i przeprowadzili szczegółową rewizję wszystkich pomieszczeń.
Ponieważ zakonnice odmówiły złożenia przysięgi lojalności wobec nowego porządku, zakazano im wykonywania jakiejkolwiek posługi religijnej i społecznej. W konsekwencji zostały objęte aresztem domowym, a niedługo później trafiły do więzienia. Budynek klasztorny został przekształcony w tzw. „Dom Ludzkości”, który miał służyć potrzebom rewolucyjnego społeczeństwa.
Męczeńska śmierć sióstr szarytek z Arras – świadectwo niezłomnej wiary
Cztery Siostry Miłosierdzia z Arras zostały niesłusznie oskarżone o ukrywanie ulotek antyrewolucyjnych i skazane na karę śmierci. Obawiając się protestów mieszkańców, którzy darzyli zakonnice szacunkiem i sympatią, władze rewolucyjne potajemnie przewiozły je nocą do więzienia w Cambrai. Tam, mimo groźby śmierci, siostry wspierały współwięźniów, niosąc im nadzieję i pokój.
Jednak wcześniej, 26 czerwca 1794 roku Siostry Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo zostały wyprowadzone na miejsce egzekucji. Urzędnik rewolucyjnego trybunału po raz ostatni zaproponował im ocalenie życia w zamian za złożenie przysięgi. Siostry jednogłośnie odmówiły, powołując się na głos sumienia. Podczas gdy prowadzono je na gilotynę, szarytki spokojnie odmawiały różaniec i śpiewały Ave Maris Stella.
Szalejący zazwyczaj tłum podążający za skazańcami ucichł. Niektórzy płakali. Siostra Maria Magdalena Fontaine powiedziała ludziom, żeby nie płakali, bo dni terroru wkrótce się skończą. I dodała: Nie obawiajcie się. Nie umrzecie. My będziemy ostatnimi ofiarami. Jej słowa się spełniły. Siostry, które zostały ścięte na gilotynie 26 czerwca 1794 roku, były ostatnimi ofiarami w Cambrai. Sam Robespierre został zgilotynowany miesiąc później.
Nie obawiajcie się. Nie umrzecie. My będziemy ostatnimi ofiarami.
Beatyfikacja sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo
Cztery siostry Miłosierdzia (szarytki), które oddały życie za wiarę podczas Rewolucji Francuskiej, zostały wyniesione na ołtarze 13 czerwca 1920 roku przez papieża Benedykta XV. Błogosławione męczennice z Arras to:
Modlitwa do bł. Męczenniczek z Arras
Boży, Ty ukazujesz swoją moc w ludzkiej słabości, od Ciebie błogosławione męczennice z Arras otrzymały siłę do zniesienia męczeństwa, niech wszystkim, którzy się radują ich chwałą, zawsze wypraszają łaskę do przezwyciężania pokus. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.











