biskup, doktor Kościoła
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
7 grudnia
Życiorys św. Ambrożego z Mediolanu
Święty Ambroży urodził się około 340 roku w Trewirze (obecnie Niemcy). Wykształcenie klasyczne i prawnicze zdobył w Rzymie. W karierze urzędniczej doszedł do namiestnika prowincji Emilii i Ligurii z siedzibą w Mediolanie. Gdy w 374 roku wybierano biskupa, Ambroży przybył dla czuwania nad porządkiem. Kiedy przemawiał do zgromadzonego ludu, niespodziewanie odezwał się głos dziecka: Ambroży biskupem! Oba stronnictwa, katolickie i ariańskie, uznały to za dobry wybór. Ambroży znał Pismo święte i chrześcijaństwo, ale nie był ochrzczony. Przyjął więc chrzest, a po tygodniu święcenia biskupie. Cały swój majątek ofiarował na potrzeby Kościoła i ubogich.
Zgłębiał Pismo św. i pisma pisarzy kościelnych. Troszczył się o powierzonych mu wiernych, o śpiew kościelny, cieszył się wielkim autorytetem. Biskupi Wschodu i Zachodu uważali go za wzór i zasięgali u niego rady. Skutecznie bronił Kościoła przed ingerencją władzy świeckiej. Napisał wiele znakomitych dzieł teologicznych.
Jego ofiarne życie i walka o wolność Kościoła wyczerpały go, powodując przedwczesną śmierć 4 kwietnia 397 roku. W tym dniu przypadał wówczas Wielki Piątek. Toteż wbrew starochrześcijańskiemu zwyczajowi pamiątkę świętego zaczęto obchodzić nie w dzień narodzin dla nieba (dies natalis), ale w rocznicę jego konsekracji biskupiej, 7 grudnia. To wyjątkowe odstępstwo od reguły uszanowano także przy dokonywaniu ostatniej reformy kalendarza rzymskiego. Ambroży jest jednym z czterech wielkich doktorów Kościoła zachodniego. W ikonografii Święty przedstawiany jest w stroju pontyfikalnym. Jego atrybutami są: bicz o trzech rzemieniach, dziecko w kołysce, gołąb i ptasie pióro, księga, krzyż, model kościoła, pastorał, ul.
Myśli św. Ambrożego z Mediolanu
„Dobra mowa jest jak plaster miodu”.
„Diabeł goni za hałasem, Chrystus szuka ciszy”.
„Raną jest to, że ulegamy grzechowi, a lekarstwem – Najświętszy Sakrament”.
„Bóg nie patrzy na to co dajemy, ale na to, co zostawiamy dla siebie”.
„Zbyt często czyste sumienie jest tylko rezultatem marnej pamięci”.
„Kto odchodzi od Słowa Boga, ten głoduje, bo nie samym chlebem żyje człowiek… Kto odchodzi od źródeł, pragnienia ugasić nie może; kto odsuwa się od skarbu, biedy doświadcza; kto odstępuje od mądrości, głupim się staje, a kto odsuwa się od cnoty – marnieje”.
Modlitwa do św. Ambrożego z Mediolanu
Boże, Ty nam dałeś świętego Ambrożego, biskupa, jako nauczyciela katolickiej wiary i mężnego następcę Apostołów, wzbudź w swoim Kościele biskupów według Twojego Serca, aby nim rządzili mężnie i roztropnie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święty Ambroży z Mediolanu jest patronem pszczelarzy.
Galeria zdjęć
