królowa
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
30 stycznia

Życiorys św. Batyldy
Święta Batylda urodziła się około 630 roku w Anglii. Jako dziecko została porwana przez piratów i sprzedana w niewolę. Na szczęście trafiła na dwór króla Chlodwiga II, gdzie dostrzeżono jej rozsądek i urodę. Mimo, że była niewolnicą, szybko awansowała w dworskiej hierarchii. Zwrócił uwagę na nią też sam król i obdarował wolnością, a niedługo potem poprosił o rękę.
Batylda zdobyła miłość ludu dzięki swemu miłosierdziu i trosce o najuboższych. Chlodwig II zmarł w roku 657 i Batylda objęła regencję w imieniu pięcioletniego syna Chlotara III. Dzięki pomocy swego dawnego mistrza i nauczyciela Erchinoalda i kilku biskupów łatwo wdrożyła się do rządów i pierwsze lata jej regencji upłynęły Frankom w pokoju. Batylda nigdy nie zapominała o swym pochodzeniu i dawnych nieszczęściach. Od chwili objęcia rządów rozpoczęła akcję wykupu chrześcijan z niewoli. Kazała też wznieść przytułki i szpitale dla najuboższych. Ufundowała kilka opactw i słynne klasztory, między innymi w Korbei i Chelles.
W roku 665, po przewrocie pałacowym, regencja Batyldy skończyła się. Księżnę zmuszono, by udała się do klasztoru. Batylda wybrała opactwo Chelles, które jej zawdzięczało swe istnienie. Decyzję przyjęła z radością, gdyż wreszcie pozbyła się ciężaru władzy. Resztę życia spędziła w klasztorze – stała się jedną z najpobożniejszych mniszek, z pokorą i oddaniem wykonywała polecenia przełożonej, służyła chorym i ubogim. Niewolnica, później królowa i regentka, wreszcie świątobliwa mniszka Batylda zmarła 30 stycznia 680 roku, po długiej i ciężkiej chorobie.
Modlitwa do św. Batyldy
Najłaskawszy Boże, dzięki Twej łasce święta Batylda wśród bogactw i władzy zajaśniała blaskiem niezwykłej świętości, spraw za jej wstawiennictwem, byśmy zwyciężyli wszelkie pokusy i gorliwie dążyli do świętości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święty Batylda jest patronką dzieci, chorych i wdów.