dziewica i męczennica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
30 stycznia

Życiorys św. Martyny z Rzymu
Święta Martyna jest postacią mało znaną. Wiadomości o niej zostały zaczerpnięte z późnej legendy, ta zaś wyodrębniona została z Passiones Tatianae et Priscae. Martyna była sierotą, ale i zarazem dziedziczką wielkiej fortuny. Wszystkim dawała przykład wiary i wielkoduszności względem ubogich. Zatrzymana miała doznać okrutnych tortur, z których jednak wyszła cało. W końcu została ścięta. Miało to nastąpić około 226 roku za panowania Aleksandra Sewera, czyli w czasie, który według historyków uchodzi za epokę względnego spokoju.
W XII wieku legendę wzbogacono o nowe szczegóły, według których Martyna była żoną Hadriana, a za towarzyszy męczeństwa miała Konkordiusza, Epifaniusza i jakiegoś anonima. Pod koniec VIII wieku Rzym posiadał kościół pod jej wezwaniem. W roku 1643, za papieża Urbana VIII, rzekomo odkryto relikwie św. Martyny. Czaszkę otrzymał wtedy klasztor Via Alessandrina, a sam Urban VIII ułożył hymn ku jej czci. W ikonografii przedstawiana jest często jako młoda kobieta z lwem. Relikwie św. Martyny odkrył 25 października 1634 roku malarz Pietro da Cortona.
Modlitwa do św. Martyny
Boży, Ty ukazujesz swoją moc w ludzkiej słabości, od Ciebie święta Martyna otrzymała siłę do zniesienia męczeństwa, niech wszystkim, którzy się radują jej chwałą, zawsze wyprasza łaskę do przezwyciężania pokus. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święta Martyna Rzymska jest patronką karmiących matek i Rzymu.