Cyriak Eliasz od św. Rodziny

kapłan,

założyciel Zgromadzenia Karmelitów Maryi Niepokalanej (CMI)

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

3 stycznia

Życiorys św. Cyriaka Eliasza od św. Rodziny

Święty Cyriak Chavara urodził się 10 lutego 1805 roku w Kainakary w Indiach. Był chrześcijaninem obrządku syromalabarskiego. Jako chłopak pozostawał pod dużym wpływem matki, kobiety głęboko wierzącej, silnej i stanowczej. Przez pewien czas uczęszczał do szkoły podstawowej w Kainakary, a następnie przeniósł się do Pallipuram, gdzie pobierał nauki humanistyczne w szkole średniej. W końcu wstąpił do seminarium duchownego. Gdy miał 24 lata przyjął święcenia kapłańskie i przez dłuższy czas był pomocnikiem rektora seminarium w Pallipuram.

Nowe zgromadzenie zakonne

11 maja 1841 roku założył Kongregację Sług Niepokalanego Poczęcia, której zadaniem był szeroko rozumiany apostolat. 6 grudnia 1855 roku ksiądz Chavara przekształcił młodą wspólnotę w Zgromadzenie Karmelitów od Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. W tym samym roku nowa kongregacja została zaaprobowana przez władze kościelne. Ksiądz Cyriak jako pierwszy złożył śluby zakonne i przyjął imię Cyriak Eliasz od św. Rodziny. W 1861 roku przyłączył swoje zgromadzenie do Zakonu Karmelitów Bosych.

Ojciec Cyriak Eliasz był świetnym organizatorem i inspiratorem. Wymagał wiele od siebie i od innych. Jego kongregacja pielęgnowała kult Jezusa Eucharystycznego i Matki Bożej. Ojciec Cyriak z zapałem głosił słowo Boże w kościołach, salach konferencyjnych, szkolnych klasach. Był doskonałym przewodnikiem duchowym. Mianowany wikariuszem generalnym Kościoła syro-malabarskiego wytrwale pracował nad jego odnową i skutecznie bronił jedności. Był także współzałożycielem Kongregacji Matki Bożej z Góry Karmel.

Kult Cyriaka Eliasza

Cyriak Eliasz od św. Rodziny zmarł 3 stycznia 1871 roku w Koonammavu, w ramionach swego kierownika duchowego i przyjaciela ojca Beccara. Do chwały ołtarzy wyniósł go 8 lutego 1986 roku papież Jan Paweł II podczas liturgii sprawowanej na wypełnionym po brzegi stadionie Nehru w Kottayam, w jego rodzinnym stanie Kerala, w czasie apostolskiej pielgrzymki do Indii. Papież posłużył się rytuałem syromalabarskim i najważniejsze momenty, między innymi. formułę beatyfikacji, wypowiedział w języku malayalam, który obrządek syromalabarski przyjął za swój język liturgiczny po Soborze Watykańskim II.

Ojciec Święty wypowiedział wtedy między innymi takie słowa: [Ojciec Chavara] starał się w ciągu prawie sześćdziesięciu sześciu lat swego ziemskiego bytowania wspaniałomyślnie odnowić chrześcijańskie życie w Kerala i uczynić je bardziej owocnym. Jego głęboka miłość do Chrystusa napełniała go apostolską gorliwością, szczególnie troską o zachowanie jedności Kościoła. Z wielką szlachetnością pracował w służbie zbawienia dusz innych, przede wszystkim ze swoimi konfratrami kapłanami i zakonnikami. (…) Życie ojca Cyriaka i jego braci było poświęcone Kościołowi syromalabarskiemu. Pod jego kierownictwem lub za jego inspiracją podjęto wiele apostolskich inicjatyw: zakładanie seminariów dla edukacji kleru; wprowadzenie rocznych rekolekcji; wydawnictwo katolickie; domy opieki dla chorych i umierających; szkoły ogólnokształcące i programy nauczania dla katechumenów. Ojciec Cyriak Eliasz przyczyniał się do rozwoju syromalabarskiej liturgii oraz rozpowszechniania pobożności eucharystycznej i czci Świętej Rodziny. Przede wszystkim poświęcił się chrześcijańskim rodzinom, dodając im otuchy i służąc dobrą radą. Był przekonany o zasadniczym znaczeniu rodziny w życiu społeczeństwa i Kościoła. Nic jednak nie leżało na sercu temu głęboko zakorzenionemu w wierze człowiekowi niż jedność i zgoda w Kościele.

Cyriaka Eliasza od św. Rodziny kanonizował papież Franciszek na placu św. Piotra w Rzymie 23 listopada 2014 roku.

Czego uczy nas św. Cyriak Eliasz dziś?

Myślę, że najlepiej oddadzą to słowa papieża Franciszka, które wypowiedział podczas homilii z okazji kanonizacji Cyriaka Eliasza od św. Rodziny: Zbawienie zaczyna się nie od wyznawania królewskości Chrystusa, lecz od naśladowania uczynków miłosierdzia, przez które On urzeczywistniał królestwo. Ten, kto ich dokonuje, wykazuje, że przyjął królewskość Jezusa, bowiem zrobił miejsce w swoim sercu na miłość Boga. U zmierzchu życia będziemy sądzeni z miłości, z bycia blisko i z czułej miłości względem braci. Od tego będzie zależało, czy wejdziemy, czy nie, do królestwa Bożego, […] stając się konkretnie bliźnim brata, który prosi o chleb, ubranie, przyjęcie, solidarność, katechezę. I jeśli naprawdę będziemy miłowali tego brata czy tę siostrę, to będziemy odczuwali pragnienie dzielenia się z nim czy z nią tym, co mamy najcenniejszego, to znaczy samym Jezusem i Jego Ewangelią!

Modlitwa do św. Cyriaka Eliasza

Boże, Światło i Pasterzu wiernych, Ty postawiłeś świętego Cyriaka Eliasza, kapłana, na czele Twojego ludu, aby go karmił słowem i kształtował własnym przykładem, spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczał, i szli drogą, którą nam wskazał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Galeria zdjęć