kapłan, zakonnik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
19 marca
Życiorys bł. Isnarda z Chiampo
Błogosławiony Isnard z Chiampo koło Vincenzy (Włochy) był uczniem św. Dominika. Z jego rąk otrzymał w 1219 roku habit dominikański. Wyróżniał się doskonałym wypełnianiem ślubu ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Najpierw został wysłany do Mediolanu, a następnie w roku 1230 wysłany do Pawii, gdzie założył klasztor pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny z Nazaretu. Przebywał w nim, aż do swej śmierci sprawując urząd przeora. Współbraci gorliwie zachęcał do realizowania ideałów zakonnych. Uchodził za wytrawnego kierownika sumień i był ceniony jako kaznodzieja. Nawrócił także wielu błądzących. Najbardziej jednak zasłynął z daru czynienia cudów.
Zmarł 19 marca 1244 roku. Beatyfikował go 12 marca 1919 roku papież Benedykt XV. Wspomnienie obchodzono 22 marca. Nowe Martyrologium Romanum wspomina go w dniu narodzin dla nieba (dies natalis), czyli 19 marca słowami: W Pawii błogosławionego Isnarda z Chiampo, kapłana Zakonu Kaznodziejskiego, który założył w tym mieście klasztor swojego zakonu.
Modlitwa do bł. Isnarda
Boże, dzięki Twojej łasce błogosławiony Isnard wytrwale naśladował Chrystusa ubogiego i pokornego, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wiernie trwając w naszym powołaniu osiągnęli doskonałość, której wzór nam zostawiłeś w swoim Synu Jezusie Chrystusie. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.