królowa
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
17 lipca
Wspomnienie w Polsce:
8 czerwca
Życiorys św. Jadwigi Andegaweńskiej
Święta Jadwiga urodziła się w Budzie (obecnie Budapeszt, Węgry) 18 lutego 1374 roku jako córka Ludwika, króla Węgier i Polski, oraz Elżbiety Bośniackiej. Po ojcu odziedziczyła tron Polski. W wieku 10 lat została koronowana. Było to 16 października 1384 roku. Ze względów dynastycznych w wieku 4 lat została zaręczona z Wilhelmem, synem cesarza Leopolda. Ustalenia te jednak anulowano. Wilhelm jednak przybył do Krakowa, pragnąc poślubić Jadwigę. Mimo życzliwości i uczucia, jakim darzyła go młodziutka królowa, musiał jednak opuścić Kraków.
W związku z zaistniałą sytuacją polityczną, a także wobec dalekosiężnych planów polskich rozważano możliwość unii Polski z Litwą. Stała się ona faktem dzięki małżeństwu królowej Jadwigi z Władysławem Jagiełłą, wielkim księciem Litwy. Ceremonia zaślubin, poprzedzona chrztem Jagiełły, odbyła się w katedrze królewskiej 18 lutego 1386 roku. Jadwiga miała wtedy 12 lat, a Jagiełło 35. Królowa stała się sprawczynią i uczestniczką chrystianizacji Litwy.
Biorąc czynny udział w rządzeniu państwem, prowadziła głębokie życie religijne. Arcybiskup gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec zapisał: Z doświadczenia wiemy, że spełniała przeróżne uczynki miłosierdzia, cierpliwości, postów, czuwań oraz innych niezliczonych dzieł pobożnych. Poprzez akt fundacyjny i testamentalny zapis na rzecz Akademii Krakowskiej uchodzi za współzałożycielkę Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Jadwiga i Władysław królowali wspólnie niemal 13 lat. Mimo dużej różnicy wieku doskonale się rozumieli. Władysław bardzo kochał Jadwigę, która mimo trudnych początków ich znajomości, z czasem także go pokochała. Darzyli się ogromnym szacunkiem i zaufaniem. Król pragnął potomka, dziedzica. Jadwiga urodziła Władysławowi córkę, Elżbietę Bonifację, lecz po trzech tygodniach mała księżniczka – zmarła. W ślad za nią, dwa dni później 17 lipca 1399 roku, z powodu powikłań poporodowych – odeszła 25-letnia Jadwiga. Jej śmierć była szokiem dla królestwa i odbiła się szerokim echem w Europie. Królową pochowano w Katedrze Wawelskiej. Jagiełło, mimo iż potem ożenił się jeszcze trzy razy, do końca życia nosił pierścień podarowany mu przez ukochaną Jadwigę.
Beatyfikował ją 8 czerwca 1979 roku w katedrze na Wawelu, a następnie kanonizował uroczyście na Błoniach Krakowskich 8 czerwca 1997 roku Ojciec Święty Jan Paweł II. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina ją w dniu narodzin dla nieba (dies natalis), to jest 17 lipca. Natomiast w Polsce jej wspomnienie obchodzone jest w dniu 8 czerwca.
Patronat
Święta Jadwiga Królowa jest patronką Polski.
Czego uczy nas św. królowa Jadwiga dziś?
Myślę, że dobrze oddają to słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II na zakończenie homilii podczas kanonizacji królowej Jadwigi: Święta nasza królowo, Jadwigo, ucz nas dzisiaj — na progu trzeciego tysiąclecia — tej mądrości i tej miłości, którą uczyniłaś drogą swojej świętości. Zaprowadź nas, Jadwigo, przed wawelski krucyfiks, abyśmy jak ty poznali, co znaczy miłować czynem i prawdą, i co znaczy być prawdziwie wolnym. Weź w opiekę swój naród i Kościół, który mu służy, i wstawiaj się za nami u Boga, aby nie ustała w nas radość. Raduj się, raduj się, matko Polsko! Gaude, mater Polonia! Amen. (Jan Paweł II, Homilia podczas kanonizacji bł. Jadwigi Królowej, Kraków, 08.08.1997 r.)
Modlitwa do św. Jadwigi Andegaweńskiej
Boże, życie wiernych i chwało pokornych, Ty uczyniłeś świętą Jadwigę, królową, gorliwą krzewicielką wiary i miłości, spraw za jej wstawiennictwem, abyśmy się stali apostołami prawdy i dobra. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Modlitwa do św. Jadwigi Andegaweńskiej za nas i za Polskę
Święta Jadwigo! Królowo świątobliwa i bogobojna Pani, która słyniesz różnymi cudami, która byłaś opiekunką i orędowniczką wszystkich sierot, ubogich i nieszczęśliwych; która tak ukochałaś Twój kraj, że dla jego szczęścia i dla rozszerzenia wiary w prawdziwego i jedynego Boga wszystko poświęciłaś.
Do Ciebie udajemy się z prośbami naszymi; racz je wysłuchać i wstawić się do Jezusa Chrystusa, jedynego Syna Boga Ojca. Przede wszystkim błagamy Cię, święta Jadwigo, byś Ojczyźnie naszej dała szczęście, jakim się cieszyła będąc pod Twoim panowaniem.
Ufamy Tobie, święta Królowo Jadwigo, że nie zawiedziesz serc naszych i dzisiaj znowu, jak za dawnych czasów, powiesz te słowa: Panie, któż im łzy powróci?
A Jezus wysłucha głosu Służebnicy Swojej, i jak niegdyś na Wawelu, skłoni Swą świętą głowę na znak, że to On jeden uczynić potrafi; wejrzy na lud skruszony i osuszy łzy dzieci Swoich darząc pociechą, nadzieją, radością! zdrowiem.
Tobie to zawdzięczać będziemy, do Ciebie też z gorącą prośbą się zwracamy:
święta Jadwigo, patronko nasza – módl się za nami!
Litania do św. Jadwigi Królowej
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Święta Jadwigo Królowo,
Służebnico wierna,
Patronko naszej Ojczyzny,
Chwało królewskiego stanu,
Orędowniczko zgody i pokoju,
Znaku żywej i autentycznej wiary,
Drogowskazie wszystkich poszukujących Chrystusa,
Opiekunko słabych i cierpiących,
Pragnąca pojednania i miłości,
Odnowicielko Akademii Krakowskiej,
Fundatorko wielu kościołów,
Pani żarliwej modlitwy,
Matko duchowa swych poddanych,
Pocieszycielko wdów i sierot,
Nadziejo biednych i ciemiężonych,
Która stałaś się wzorem życia małżeńskiego i rodzinnego,
Przewodniczko rodziców i wychowawców,
Która broniłaś godności człowieka,
Która dążyłaś do pojednania narodów,
Która byłaś strażniczką krzyża Chrystusowego,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P: Módl się za nami, święta Jadwigo.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.
Módlmy się
Boże, życie wiernych i chwało pokornych, Ty uczyniłeś świętą Jadwigę Królową gorliwą krzewicielką wiary i miłości, spraw dzięki jej wstawiennictwu, abyśmy się stali apostołami prawdy i dobra. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.