zakonnica, założycielka
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
25 marca
Życiorys św. Łucji Filippini
Święta Łucja Filippini urodziła się 13 stycznia 1672 roku w Tarquinia, niewielkiej wiosce na północny zachód od Rzymu (Włochy). Gdy miała 7 lat, straciła obydwoje rodziców. Jej wychowaniem zajął się wujek. Jako dziewczyna poznała bł. Różę Venerini, która we Włoszech założyła liczne szkoły dla dziewcząt i była uważana za pionierkę w dziedzinie wychowania chrześcijańskiego. Łucja pragnęła prowadzić podobną działalność.
Mając 20 lat, przy poparciu wielkiego reformatora, kardynała Marco Antonio Barbarigo oraz bł. Róży Venerini, założyła w Montefiascone Stowarzyszenie Pobożnych Nauczycielek Filipinek, które miało prowadzić dalsze placówki wychowania chrześcijańskiego dziewcząt, na wzór tych, które stworzyła bł. Róża.
W 1704 roku Łucja została przełożoną generalną założonego przez siebie zgromadzenia i jako matka przełożona zakładała dalsze klasztory, między innymi w Rzymie. Jej placówki oprócz dziewcząt obejmowały opieką także narzeczone i młode kobiety.
Łucja Filippini zmarła 25 marca 1732 roku w Montefiascone i tam też została pochowana w katedrze. Jej stowarzyszenie zatwierdził papież Klemens XIII w 1760 roku. Beatyfikował ją 13 czerwca 1926 roku, a następnie kanonizował 22 czerwca 1930 roku papież Pius XI.
Modlitwa do św. Łucji Filippini
Boże, Ty powołałeś w swoim Kościele świętą Łucję, która wskazywała młodzieży drogę zbawienia, spraw, abyśmy naśladując jej przykład wiernie szli za Chrystusem, naszym Mistrzem, i razem z naszymi braćmi doszli do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święta Łucja Filippini jest patronką wychowawców i nauczycieli.