założycielka, zakonnica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
3 lipca

Życiorys bł. Marii Anny Mogas Fontcuberta
Dzieciństwo i młodość
Błogosławiona Maria Anna Mogas Fontcuberta (imię chrzcielne Peregryna) przyszła na świat 13 stycznia 1827 roku w Corro del Vall niedaleko Barcelony (Hiszpania). Była jedną z czwórki dzieci zamożnych właścicieli ziemskich. Została wychowywana w atmosferze wiary i rodzinnej miłości. Gdy miała 6-7 lat przyjęła pierwszą Komunię świętą. Wydarzenie to głęboko zapadło w serce Peregryny. Tak, że już od najmłodszych lat wykazywała niezwykłą miłość do Eucharystii i Matki Bożej.
Jednak jej życie szybko zostało naznaczone cierpieniem – w wieku 7 lat straciła ojca, a w wieku 14 lat matkę. Opiekę nad nią przejęła matka chrzestna – pobożna wdowa z Barcelony, która zadbała o jej solidne wykształcenie i duchową formację.
Młoda Peregryna angażowała się w życie parafii, gdzie pod duchowym kierunkiem swojego spowiednika rozeznała powołanie do życia całkowicie oddanego Bogu i potrzebującym. Jej serce wypełniała gorliwość i gotowość do służby, szczególnie wśród ubogich dzieci.
Początek dzieła – powołanie zakonne i misja wśród dzieci
W wieku 21 lat Peregryna spotkała kapucyna o. Józefa Tous Solera i dwie byłe siostry kapucynki klauzurowe, które poświęciły się wychowaniu biednych dzieci. Ich prostota i oddanie zainspirowały Peregynę do założenia własnej wspólnoty zakonnej i przybrała imię Maria Anna.
W 1850 roku udała się do Ripoll, gdzie wspólnie z siostrami rozpoczęła prowadzenie szkoły dla dzieci z ubogich rodzin. Musiała też zdać egzaminy nauczycielskie, aby zostać dyrektorką szkoły. Następnie w 1851 roku Peregryna złożyła śluby zakonne jako franciszkanka i przybrała imię Maria Anna. Wtedy też narodziło się Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Misjonarek Matki Boskiego Pasterza, a siostra Mogas wkrótce została jego pierwszą przełożoną.
Misja w Madrycie
W 1865 roku Maria Anna przeniosła się z kilkoma siostrami do Madrytu, by kontynuować apostolat w ubogich dzielnicach miasta. Z czasem różnice organizacyjne doprowadziły do rozdziału zgromadzenia na dwa odrębne odgałęzienia. Choć nie udało się przywrócić jedności wspólnot, Maria Anna pozostała wierna swojej misji, znosząc trudności z heroiczną pokorą i ofiarowując je za chwałę Bożą.
Dzieło, które przetrwało – rozwój zgromadzenia
Charyzmatyczna założycielka była motorem dynamicznego rozwoju zgromadzenia. Jeszcze za jej życia powstały nowe domy zakonne w Fuencarral, Kordobie, Toledo i Santanderze. Jej niezłomna wiara, miłość do Chrystusa i oddanie dzieciom przynosiły owoce w całej Hiszpanii.
Śmierć i beatyfikacja
Ostatnie osiem lat życia bł. Maria Anna przeżyła w cierpieniu, będąc sparaliżowaną po udarze. Mimo to zachowała pogodę ducha i głęboką jedność z Ukrzyżowanym, powtarzając: Panie, nie mogłabym miłować Cię i służyć Ci bez poślubienia Twojego krzyża. Zmarła w Fuencarral 3 lipca 1886 roku. Jej świętość została uznana przez Kościół, a papież Jan Paweł II beatyfikował ją 6 października 1996 roku. Podczas homilii Ojciec Święty powiedział między innymi takie słowa:
Matka Maria Anna Mogas Fontcuberta umiała wielkodusznie odpowiedzieć na tę miłość i przyniosła owoc obfity. Rezygnując z uprzywilejowanej pozycji społecznej, wykuwała u stóp tabernakulum i krzyża swoją duchowość, związaną z Sercem Jezusa i opartą na oddaniu się Bogu i bliźniemu «przez miłość i ofiarę». Wierna ideałowi franciszkańskiemu, okazywała szczególną troskę o ubogich, umiała przebaczać i zapominać doznane krzywdy i zniewagi, była oddana sprawie kształcenia dzieci, wrażliwa na los ludzi chorych i cierpiących jakikolwiek niedostatek. W ten sposób odpowiedziała na powołanie Chrystusa do pracy w Jego winnicy, czyniąc to w sposób tak autentyczny, że «świętość nie przeszkadzała jej być radosną i serdeczną.
– Jan Paweł II, Homilia, Rzym, 06.10.1996 r.
Myśli bł. Marii Anny Mogas Fontcuberta
„Kochajcie się wzajemnie. Miłosierdzie, prawdziwe miłosierdzie. Miłość i poświęcenie.”
„Daj mi, Boże mój, czyste serce, któremu towarzyszą prawe intencje”.
Modlitwa do bł. Maria Anna Mogas Fontcuberta
Ojcze pełen miłości i miłosierdzia, proszę Cię przez wstawiennictwo błogosławionej Marii Anny, abyś umocnił moją wiarę, nauczył mnie kochać tak, jak ona kochała i ufać Tobie całkowicie. Wspomóż mnie w mojej potrzebie (wymień swoją prośbę). Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.