męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
12 listopada
Wspomnienie w Polsce:
13 listopada
Życiorys św. Benedykta z Benewentu
Święty Benedykt z Benewentu jest jednym Pięciu Barci Męczenników Polskich. Urodził się około 970 roku w Benewencie (Włochy). Pochodził z zamożnej i bardzo religijnej rodziny. Rodzice przeznaczyli go do stanu duchownego już jako małego chłopca, kupując u miejscowego biskupa święcenia kapłańskie dla nieletniego syna. Benedyktowi nie odpowiadał jednak wystawny styl życia miejscowego duchowieństwa. Wstąpił więc do benedyktyńskiego opactwa Świętego Zbawiciela. Przez prawie trzy lata wiódł samotne życie pustelnicze. Zaprzyjaźnił się wtedy z innym pustelnikiem – starszym od niego o 30 lat św. Janem z Wenecji, mieszkającym na zboczu Monte Cassino, gdzie wkrótce sam się przeniósł. Po pewnym czasie przyłączył się do św. Romualda, od którego biorą początek późniejsi kameduli. Towarzyszył także Romualdowi w spotkaniu w Rzymie z cesarzem Ottonem III, a następnie osiadł z nim razem w pustelni Pereum koło Rawenny. Tutaj Benedykt poznał św. Brunona z Kwerfurtu, z którym się zaprzyjaźnił.
Benedykt odznaczał się głęboką religijnością, którą realizował w życiu przez ducha pokuty. Żył ciągłym niepokojem, czy wystarczająco dobrze służy Bogu i bliźniemu, co kazało mu poszukiwać ciągle nowego sposobu realizowania swego powołania.
Pod koniec 1001 roku Benedykt warz z Janem wyruszyli do Polski, gdzie osiedli w nowym klasztorze we wsi Święty Wojciech koło Międzyrzecza. Tam też w nocy z 10 na 11 listopada 1003 roku, Benedykt wraz z czteroma innymi mnichami, został zamordowany.
Modlitwa do św. Benedykta i Towarzyszy Męczenników
Boże, Ty uświęciłeś początki wiary w narodzie polskim krwią świętych męczenników Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, wspomóż swoją łaską naszą słabość, abyśmy naśladując Męczenników, którzy nie wahali się umrzeć za Ciebie, odważnie wyznawali Cię naszym życiem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.