postać biblijna
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
3 września
Życiorys św. Feby
Święta Feba jest znana wyłącznie z Listu św. Pawła do Rzymian (Rz 16,1n). Apostoł mówi o niej z najwyższym uznaniem i wdzięcznością. Ta mieszkanka Kenchr oddawał najwidoczniej wiele usług św. Pawłowi i innym chrześcijanom, miała zaś do tego liczne okazje, bo mieszkając w jednym z dwóch portów starożytnego Koryntu, mogła ich łatwo spotkać, zwłaszcza gdy podróżowali z Efezu do Grecji.
Paweł poleca ją z kolei chrześcijanom Rzymu, dokąd się widocznie wybierała. Można też przypuszczać, że chodziło w tej zamierzonej podróży o sprawy doniosłe, skoro Apostoł czyni to z serdecznym naleganiem. Na marginesie tego nalegania egzegeci wyrażają powszechne przypuszczenie, że Feba była doręczycielką Pawłowego listu. Apostoł nazywa ją ponadto siostrą, a także diakonisą. Nie wiadomo, czy miał na myśli liczne cenne usługi sprawowane przez nią w ogóle, czy też urzędową funkcję znaną później w Kościele.
Tradycyjnie przypuszcza się, że Feba była wdową. Martyrologium Romanum wspomina ją 3 września, ale jest to data zupełnie dowolna, nie oparta na starożytnych wspomnieniach.
Modlitwa do św. Feby
Ześlij nam, Boże, ducha mądrości i miłości, którym napełniłeś swoją służebnicę, świętą Febę, abyśmy wiernie Ci służąc, za jej wzorem podobali się Tobie przez wiarę i uczynki. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
