kapłan, zakonnik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
5 grudnia
Życiorys bł. Filipa Rinaldi
Błogosławiony ksiądz Filip Rinaldi urodził się 28 maja 1856 roku we Włoszech. Był ósmym dzieckiem zamożnych wieśniaków Krzysztofa i Antoniny z domu Brezzi. Gdy miał sześć lat po raz pierwszy spotkał ks. Jana Bosko, który przybył do Lu Monferrato wraz z liczną grupą chłopców.
W roku szkolnym 1866/1867 rozpoczął naukę w gimnazjum salezjanów w Mirabello. Tu po raz drugi spotkał ks. Bosko. Filip jednak zrezygnował z nauki, gdyż jak sam stwierdził: Wydawało mi się, że powołanie kapłańskie nie jest dla mnie.
Kolejne lata życia spędził w rodzinnym gospodarstwie gdzie ciężko pracował na roli, a jednocześnie przeżywał okres wewnętrznej walki duchowej. W tym czasie prowadził też korespondencję z Don Bosko. Zaowocowało to tym, że w listopadzie 1877 roku wstąpił do salezjańskiej szkoły w Sanpierdarena, gdzie przez dwa lata nadrabiał zaległości w nauce by przygotować się do kapłaństwa.
W roku 1879, po obłóczynach, dowiedział się, że został wyznaczony na pierwszego asystenta mistrza nowicjatu. Po rocznym nowicjacie Filip złożył wieczyste śluby zakonne. Następnie po zakończeniu studiów teologicznych, 23 grudnia 1882 roku został wyświęcony na kapłana. Swoją pierwszą Mszę odprawił w asyście ks. Jana Bosko. Potem, przez pół roku, był asystentem kleryków i jednocześnie studiował filozofię.
W wrześniu 1883 roku został mianowany dyrektorem nowej placówki salezjańskiej w Mathi, niedaleko Turynu. Z początku bronił się przed przyjęciem tej funkcji, ale ostatecznie zwyciężyło posłuszeństwo Filipa. W listopadzie 1884 roku został dyrektorem Instytutu św. Jana Ewangelisty w Turynie, gdzie stał się prawdziwym ojcem powołań salezjańskich.
Latem 1889 roku ks. Filip Rinaldi został skierowany do pracy w Hiszpanii i mianowany dyrektorem salezjańskiej placówki w Sarria w pobliżu Barcelony oraz przełożonym wszystkich salezjanów w Hiszpanii. Tu po roku otworzył pierwszy nowicjat, nową szkołę i ośrodek dla młodzieży. Mimo wielkich trudności finansowych i braków personalnych powstawały nowe parafie, ośrodki dla młodzieży, szkoły podstawowe i średnie, zawodowe i rolnicze.
W 1901 roku ks. Filip opuścił Hiszpanię i został mianowany Wikariuszem Generalnym Towarzystwa Salezjańskiego. Ksiądz Rinaldi został także wicepostulatorem procesu beatyfikacyjnego księdza Bosko. Przez kolejne dwadzieścia lat ks. Filip kierował biurem administracji Zgromadzenia zdobywając ogromne doświadczenie we wszystkich sektorach życia salezjańskiego. Był człowiekiem, który nie obawiał się nowych pomysłów i śmiałych planów, a brak środków nie był dla niego przeszkodą, by kroczyć naprzód.
Wielki polem działalności apostolskiej ks. Filipa był Związek Pomocników Salezjańskich. W 1911 roku zorganizował Pierwszy Międzynarodowy Kongres Byłych Wychowanków. Powołał też do życia Nauczycielski Związek Księdza Bosko, którego celem było moralne młodzieży w oparciu o kryteria systemu prewencyjnego Księdza Bosko. W tym czasie zrodziły się pierwsze powołania do późniejszego Instytutu Ochotniczek Księdza Bosko.
Po śmierci kolejnych Generałów Zgromadzenia – ks. Michała Rua i ks. Pawła Albera, Kapituła Generalna wybrała 22 kwietnia 1922 roku na trzeciego następcę św. Jana Bosko właśnie ks. Filipa.
Jako Przełożony Generalny odwiedził niemal wszystkie fundacje salezjańskie w Europie. W 1925 roku ks. Rinaldi odwiedził niemal wszystkie zakłady salezjańskie w Polsce. Był rzeczywiście kochającym ojcem, który chętnie przebywa z synami, który wysłuchuje ich, poucza słowami i przykładem, zabiega o ich dobro duchowe i materialne.
Ks. Filip Rinaldi zmarł 5 grudnia 1931 roku. Ponad sto tysięcy osób wzięło udział w jego pogrzebie. Ciało zostało złożone na cmentarzu w Turynie, w grobowcu Zgromadzenia. Następnie doczesne szczątki zostały przeniesione do krypty bazyliki Maryi Wspomożycielki. Ksiądz Filip został beatyfikowany 29 kwietnia 1990 roku w Rzymie przez Ojca Świętego Jana Pawła II. Podczas homilii papież wypowiedział między innymi takie słowa: Powołanie księdza Filipa Rinaldi wzięło się z jego spotkania z Apostołem Młodzieży, który go osobiście skierował na drogę przygotowania do życia zakonnego i kapłaństwa. Naśladował tak gorliwie jego cnoty i drogę duchową, że nazywano go żywym obrazem księdza Bosko. Gorzał z miłości do Kościoła i angażował się w odnowione jego uobecnienie między narodami z prawdziwie misjonarską pasją. Przekonany o znaczeniu świeckich, starał się o ich zaangażowanie i formację duchową, biorąc pod uwagę nowoczesne kryteria. Oratorium Sióstr Marii, Wspomożycielki Chrześcijan, któremu przewodniczył, stało się centrum intensywnego życia chrześcijańskiego przy pomocy religijnych kulturalnych stowarzyszeń społecznych i grup, kształtujących wolny czas. Panująca tam atmosfera żywej wiary dała początek społeczności uświęconego życia w świecie, a rozwinęła się dzisiaj jako dobrze prosperujący instytut świecki Pomocnic Księdza Bosko (Jan Paweł II, Rzym, Homilia z 29.04.1990 r.)
Myśli bł. Filipa Rinaldi
„Chcę czynić, mówić i myśleć mając na celu jedynie Boga”.
„Jestem ojcem. Będę unikał surowego traktowania. Gdy przyjdą do mnie, nie pokażę im, że jestem zmęczony, lub, że nie mam czasu”.
„W skupieniu, w wewnętrznej ciszy słucha się głosu Boga i formuje się dusza konsekrowana”.
„Dbajcie o życie wewnętrzne; miejcie dobrego ducha, nie martwiąc się o sukces”.
„Kiedy jesteśmy posłuszni nakazom Boga, jakie ten daje nam każdego dnia, wypełniamy wolę Bożą”.
Życie polega na pracy. Kto żyje, pracuje; kiedy nic się nie robi, to się umiera.
„Nie powinniśmy oczekiwać, że dokonamy niezwykłych rzeczy w sprawach ducha. Bądźcie prości jak dzieci”.
„Miłosierdzie jest jak pokarm i jest pierwszą rzeczą, którą otrzymuje stworzenie. Jest pokarmem życia chrześcijańskiego, więc nie możemy przestać się nim karmić, aby nasze życie duchowe się nie osłabiło”.
„Istotą prawdziwej pobożności jest Komunia Święta, dobre uczynki, a jeszcze bardziej – naśladowanie tej, którą chcemy czcić: Maryi Najświętszej”.
Modlitwa do bł. Filipa Rinaldi
Boże, dzięki Twojej łasce święty Filip, kapłan wytrwale naśladował Chrystusa ubogiego i pokornego, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wiernie trwając w naszym powołaniu osiągnęli doskonałość, której wzór nam zostawiłeś w swoim Synu Jezusie Chrystusie. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.
Galeria zdjęć
