papież
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
29 lutego
Życiorys św. Hilarego
Święty Hilary pochodził z Cagliari (Sardynia). Był synem Krispina. Za pontyfikatu Leona I Wielkiego był archidiakonem i legatem papieskim na synodzie zbójeckim w Efezie w sierpniu 449 roku, stając w obronie patriarchy Flawiana. Zmuszony do ucieczki z Efezu przed zwolennikami Eutychesa, znalazł bezpieczne schronienie w grobowcu św. Jana Ewangelisty.
Na papieża został wybrany w roku 461, po śmierci swego poprzednika, wspomnianego wyżej Leona I Wielkiego. Za swego pontyfikatu wsławił się hojnymi darowiznami dla rzymskich świątyń i klasztorów, które mocno ucierpiały podczas najazdu barbarzyńców. Przy baptysterium pałacu na Lateranie wybudował trzy kaplice. Usilnie zabiegał o utrzymanie jedności chrześcijaństwa. Często zwoływał synody prowincjonalne i zachęcał też do tego samego biskupów. Był zdecydowanym przeciwnikiem heretyckiej doktryny ariańskiej. Z wielkim przekonaniem potwierdził prymat biskupa Rzymu. W 465 roku odbył się w kościele S. Maria Maggiore w Rzymie synod, podczas którego papież podtrzymał prawa metropolitów ogłosił zakaz mianowania przez biskupów swoich następców.
Hilary zmarł w Rzymie 29 lutego 468 roku. Pochowano go w klasztorze, który sam ufundował, przy Bazylice św. Wawrzyńca za Murami (S. Lorenzo fuori le Mura). Martyrologium Romanum wspomina go w dniu 29 lutego, a w roku nieprzestępnym 28 lutego.
Modlitwa do św. Hilarego
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Hilarego, aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem i przykładem, za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła razem z ludem im powierzonym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.