biskup i męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
18 lutego
Życiorys św. Sadota z Seleucju
Święty Sadot należał do kleru w Ktezyfoncie, w Seleucji. W 341 roku został następcą biskupa św. Symeona z Seleucji, który zginął w czasie prześladowania za Sapora II. 18 lutego 342 roku śmierć męczeńską poniosło 128 towarzyszy Sadota – kapłanów, diakonów, mnichów i mniszek. On sam zginął w dwa dni później w Beit Lapat. Akta tego męczeństwa spisano najpierw po syryjsku, potem przetłumaczono na język grecki.
Sadota wspominały również synaksaria bizantyńskie, i to pod dwoma dniami: 20 lutego i 19 października. Baroniusz wpisał go do Martyrologium Rzymskiego pod pierwszą z tych dat. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina Sadota wraz z towarzyszami męczeństwa w dniu 18 lutego słowami: W Beit Lapat, w królestwie perskim, męczeństwo św. Sadotha, biskupa Seleucji z Persji, oraz stu dwudziestu ośmiu towarzyszy, męczenników – kapłanów, duchownych i dziewic konsekrowanych, ponieważ nie chcieli czcić słońca, zostali zakuci w łańcuchy i po długich torturach zostali ostatecznie zamordowani na rozkaz króla.
Modlitwa do św. Sadota
Wszechmogący i miłosierny Boże obchodzimy dzień zwycięstwa Twojego męczennika Sadota, biskupa, któremu dałeś nieugiętą stałość w cierpieniach, otocz nas swoją opieką i wybaw od zasadzek nieprzyjaciół. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
