biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
23 stycznia
Życiorys św. Ildefonsa z Toledo
Święty Ildefons urodził się w 607 roku w Toledo (Hiszpania). Prawdopodobnie pochodził z możnego rodu jakiegoś Wizygota osiadłego w okolicach Toledo. Otrzymał staranne wykształcenie zapewne w Coenobium Agaliense, do którego wstąpił w młodym wieku wbrew woli ojca. Około 633 roku biskup Heladiusz z Toledo, udzielił mu święceń diakonatu, a około 650 roku Ildefons został opatem. Natomiast po śmierci biskupa Eugeniusza II król Rekkoswind przymusił go do objęcia stolicy biskupiej w Toledo.
Ildefons zmarł 23 stycznia 667 roku i został pochowany w kościele św. Leokadii w Toledo. Pozostawił po sobie cenną spuściznę literacką: kilka traktatów teologicznych, kilka listów, homilie, hymny i inne utwory liturgiczne. W historii literatury chrześcijańskiej trwałe miejsce zajął jednak przede wszystkim jako autor zbioru krótkich biografii, pod tytułem „O pismach słynnych mężów” (De virorum illustrium scriptis). Zasłynął także jako wielki czciciel Maryi Niepokalanej.
Legenda głosi, że ukazała mu się Matka Boża i podarowała ornat mszalny. W VIII wieku relikwie Ildefonsa dotarły do hiszpańskiego miasta Zamora, gdzie dokonały się liczne cuda, które spotęgowały jeszcze jego kult. Ikonografia przedstawia go jako mnicha lub biskupa, podczas udzielania błogosławieństwa, przy czytaniu, z Maryją wręczającą mu ornat.
Modlitwa do św. Ildefonsa
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego Ildefonsa, biskupa, odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą miłością ku Tobie, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święty Ildefons jest patronem miasta Toledo i Zamora.