męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
27 listopada
Życiorys św. Jakuba Persa
Święty Jakub urodził się w Beth Lapat (Persja). Według passio był on dworzaninem i oficerem króla Jezdegerda I. Kiedy władca, sprowokowany przez nadgorliwego biskupa Abdiasza, rozpoczął prześladowania religii chrześcijańskiej, Jakub, aby nie stracić przyjaźni króla udał, że wyrzeka się wiary.
Taka postawa bardzo zaniepokoiła jego żonę i matkę, które napisały do niego list z wyrzutami i upomnieniami. Mocno wstrząśnięty ich pismem Jakub zaczął żałować tego, co zrobił. Wyrzekł się zaszczytów i nie pojawiał się już na dworze królewskim.
Ostatecznie Jakub został wezwany przez nowego króla Barhama V, który oskarżył go o niewdzięczność i zagroził powolną śmiercią. Ludzie gromadzili się, aby być świadkami tej nowej formy egzekucji, podczas gdy mniejszość chrześcijańska modliła się o wytrwałość Jakuba. Odcinano mu więc po kolei palce u rąk, palce u nóg, dłonie, stopy, ramiona, nogi, uszy i nos. Tak okaleczonego ścięto. Nazwano go dlatego Intercisus, rozkrajanym.
Męczeńska śmierć miała miejsce 27 listopada 420 roku. Została opisana potem w języku syryjskim, ormiańskim, koptyjskim, greckim i po łacinie. Prawdopodobnie głowę Jakuba przeniesiono w 1103 roku do opactwa w Cormery, a około 1440 roku podarowano ją bazylice watykańskiej.
Patronat
Święta Jakub Pers jest patronem ofiar tortur i utraconych powołań.
Modlitwa do św. Jakuba Persa
Wszechmogący, wieczny Boże, z Twoją pomocą święty Jakub aż do śmierci walczył w obronie wiary, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy z miłości ku Tobie cierpliwie znosili wszelkie przeciwności i ze wszystkich sił dążyli do Ciebie, bo Ty jesteś prawdziwym życiem. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.