Jakub z Marchii

kapłan i zakonnik

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

28 listopada

Życiorys św. Jakuba z Marchii

Święty Jakub z Marchii (właściwie Dominik Gangala) urodził się w Monteprandone (Włochy) 1 września 1393 roku. Pochodził z biednej rodziny. Jako dziecko zajmował się wypasaniem bydła i świń. Po śmierci ojca, Jakubem zaopiekował się jego wuj, który był kapłanem. Dzięki niemu chłopak zdobył wykształcenie. Studiował na kilku włoskich uniwersytetach i ukończył studia prawnicze.

Gdy miał 22 lata wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych. Ukończył studia filozoficzno-teologiczne i w 1420 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od tej pory całe swe życie poświęcił na pracę kaznodziejską. Jako gorliwy misjonarz przewędrował całe Włochy i Europę, szerząc gorliwie kult Najświętszego Imienia Jezus. Swoje kazania głosił na terenie Bośni, Dalmacji, Albanii, Czech, Polski, Rusi, Norwegii, Danii, Węgier, Prus i Austrii. Miał dar przyswajania nowych języków oraz doskonałą pamięć.

Podczas swoich licznych wędrówek był kilkakrotnie więziony, atakowany i bity przez heretyków, ale nigdy nie zrezygnował ze swoich celów. Kilkakrotnie próbowano go otruć, ale zawsze uchodził z życiem. Nigdy też nie okazywał urazy do swoich wrogów i zawsze im wybaczał. Mimo, że do końca był oddany swojej posłudze kaznodziejskiej, znalazł także czas by współpracować ze św. Janem Kapistranem i św. Bernardynem ze Sieny przy reformowaniu zakonu.

Był legatem trzech papieży: Eugeniusza IV, Mikołaja V i Kaliksta III. Darząc Jakuba szacunkiem i podziwem, powierzali ważne zadania misyjne oraz funkcję inkwizytora. W czasie swoich podróży Jakub nie tylko ewangelizował. Zauważał także różne potrzeby społeczne. Często był mediatorem między skłóconymi miastami włoskimi. Troszczył się też o najuboższych. W wielu miejscach zakładał montes pietatis, czyli banki pobożne. Były to lombardy, w których biedni mogli zaciągnąć kredyt na niski procent. Proponowano mu również godność biskupa Mediolanu, ale z pokory jej nie przyjął.

Jakub z Marchii zmarł w Neapolu 28 listopada 1476 roku. Beatyfikował go 12 sierpnia 1624 roku papież Urban VIII, a kanonizował 10 grudnia 1726 roku Benedykt XIII. W 2001 roku nieuszkodzone ciało św. Jakuba, zostało przeniesione z Neapolu do jego rodzinnej miejscowości Monteprandone.

W ikonografii święty Jakub z Marchii przedstawiany jest jako kapłan trzymający w prawej ręce kielich z którego ucieka wąż, z tarczą z monogramem Chrystusa, z różańcem, z ampułką krwi, z księgą, z lilią, z mitrą u stóp. Zgodnie ze starożytną tradycją św. Jakub z Marchii jest wzywany jako szczególny obrońca dzieci. W rzeczywistości wiele cudów, których dokonał w życiu, dotyczy właśnie dzieci. Jest też wiele świadectw matek, które nie mogły mieć dzieci, a następnie otrzymały je za wstawiennictwem świętego Jakuba, zarówno za jego życia, jak i po jego śmierci.

Patronat

Święty Jakub z Marchii jest patronem włoskich miast Monteprandone i Neapolu.

Modlitwa do św. Jakuba z Marchii

Boże, dzięki Twojej łasce święty Jakub wytrwale naśladował Chrystusa ubogiego i pokornego, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy wiernie trwając w naszym powołaniu osiągnęli doskonałość, której wzór nam zostawiłeś w swoim Synu Jezusie Chrystusie. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Galeria zdjęć