Melania Młodsza

żona

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

31 grudnia

Życiorys św. św. Melani Młodszej

Święta Melania Młodsza (nazywana tak w odróżnieniu od jej babki, Melanii Starszej, która nie została zaliczona do grona świętych) urodziła się w 383 roku w Rzymie (Włochy). Była córką senatora Waleriusza Publicoli i jego żony Albiny Ceionia.

W wieku 13 lat wyszła za mąż za swego kuzyna, Waleriusza Piniano. Urodziła dwoje dzieci: syna i córkę, ale obydwoje umarli przedwcześnie. Po śmierci dzieci Melania namówiła męża do wstrzemięźliwości małżeńskiej. Melania, pochodząca z jednego z najznamienitszych rodów Rzymu, posiadała olbrzymi majątek. Kiedy więc w owym czasie zaczęło bujnie rozkwitać życie monastyczne, zakupiła pod Rzymem willę, w której razem z rodziną i służbą zorganizowała coś na kształt małego klasztoru.

Wiara chrześcijańska była dla Melanii i Waleriusza Piniana sprawą najważniejszą w życiu. Nie tylko starali się realizować wszystko, co miało prowadzić do przyjęcia w pełni Słowa Bożego, ale nawiązywali także liczne kontakty z najważniejszymi ośrodkami chrześcijańskimi. W 406 roku przenieśli się do miasta Nola, gdzie biskupem był św. Paulin. Jednak miejsce to okazało się dość niebezpieczne z powodu najazdu barbarzyńców.

Małżonkowie przenieśli się więc w 408 roku do swojej posiadłości na Sycylii, a potem aż do Afryki, gdzie w Hipponie zawarli serdeczną przyjaźń ze św. Augustynem, który był biskupem tego miasta. Następnie spotkali się jeszcze ze św. Cyrylem z Aleksandrii i odwiedzili też osiedla klasztorne w Egipcie.

W 417 roku udali się do Ziemi Świętej, gdzie w pobliżu Jerozolimy znajdował się klasztor, wystawiony przez Melanię Starszą. Melania Młodsza założyła na Górze Oliwnej drugi klasztor – żeński, a obok męski i wybudowała wspólny dla nich kościół. Sława św. Melanii była w świecie chrześcijańskim tak wielka, że do klasztorów rychło zaczęli napływać liczni kandydaci. W Ziemi Świętej małżonkowie osiedli się na stałe. Tam w 431 roku zmarł Waleriusz Pinian.

Pięć lat po śmierci męża Melania wybrała się jeszcze do Konstantynopola, gdzie spotkała się ze św. Eudoksją, cesarzową, która potem również odwiedziła Melanię na Górze Oliwnej. Melania Młodsza była osobą bardzo zamożną. O jej bogactwie może świadczyć fakt, że w podróżach towarzyszyli jej nie tylko mąż i matka, ale także około 100 osób służby męskiej i żeńskiej. Wszyscy razem, nawet w podróżach, wiedli wspólne życie na wzór mnichów, oddane modlitwie, lekturze świętych tekstów i pracy. Cały ten olbrzymi majątek św. Melania przeznaczyła na cele kościelne i dobroczynne.

Melania Młodsza zmarła 31 grudnia 439 roku. Jej kult bardzo szybko rozprzestrzenił się w całym Kościele. W 1884 roku Kardynał Rampolla odkrył rękopisy zawierające jej biografię. Papież św. Pius X zatwierdził obchodzenie jej święta 31 grudnia 1908 roku. Św. Augustyn z Hippony nazwał Melanię wraz z mężem i matką prawdziwymi światłami Kościoła.

Modlitwa do św. Melani Młodszej

Boże, Ty pouczyłeś swój Kościół, że ten, kto miłuje Ciebie i bliźniego, wypełnia wszystkie przykazania, spraw, abyśmy za przykładem świętej Melani pełnili dzieła chrześcijańskiego miłosierdzia i zasłużyli na przyjęcie do grona błogosławionych w Twoim królestwie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Galeria zdjęć