apostołka
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
14 stycznia
Życiorys św. Niny z Gruzji
Święta Nina (Nino) jest bohaterką wielu legend. Urodzona prawdopodobnie w Kapadocji (Turcja), jako niewolnica trafiła na początku IV wieku do Gruzji. Była chrześcijanką, ale żyła wśród pogan. Miała jednak dar, którym potrafiła ich zjednać. Pani, której służyła, zachorowało dziecko. Nikt nie potrafił mu pomóc i zrozpaczeni rodzice kazali niewolnicy czuwać w nocy przy kolebce. Ona przytuliła niemowlę, okryła je własną suknią, zaczęła gorąco modlić się i dziecko wyzdrowiało.
Wieść o tym szybko się rozeszła i do Niny zaczęli przychodzić ludzie chorzy z całego miasta. Gdy o darze Niny usłyszała sama królowa, od dawna już poważnie chora, wezwała ją do siebie. Nina odpowiedziała jednak, że jako niewolnica nie jest godna, by pojawić się w pałacu, wówczas władczyni udała się do niej. Nina okryła ją suknią, wzniosła modły i królowa wyzdrowiała. Królowa nie wiedziała, jak ma dziękować swej zbawczyni. Król wysłał Ninie złoto i srebro, lecz ona kazała wszystko odesłać z powrotem. Nie mnie macie dziękować – powiedziała – lecz Chrystusowi.
Z początku gruziński monarcha wahał się z przyjęciem chrztu mimo tak niezbitych dowodów mocy Zbawiciela. Legenda głosi, że potrzebował jeszcze jednego cudu. Podobno pewnego razu zabłądził w lesie na polowaniu i przerażony przyrzekł, że nawróci się, jeśli odnajdzie drogę do zamku. Wówczas mgły rozstąpiły się, zaświeciło słońce, a władca, powróciwszy bezpiecznie, natychmiast spełnił swą obietnicę i wezwał Ninę, by oświeciła go i jego małżonkę w kwestiach wiary. Wkrótce potem królewska para przyjęła chrzest, a w ślad za nimi cały gruziński naród.
Według tradycji wschodniej Nina była krewną patriarchy jerozolimskiego Juwenaliusza. Od dzieciństwa głęboko pokochała Chrystusa. Gdy jej ojciec odszedł, by żyć na pustyni, a matka została diakonisą, Ninę oddano na wychowanie bogobojnej staruszce, która często opowiadała jej o dalekiej Gruzji.
Pewnego razu Nina miała widzenie. Objawiła się jej Matka Boża, która błogosławiła jej, by wziąwszy krzyż udała się do Gruzji i głosiła tam naukę Chrystusową. W 319 roku Nino dotarła do Gruzji. Miejscowa ludność była bardzo przejęta jej dobrocią i pobożnością. Ogromne wrażenie wzbudzała też jej moc uzdrawiania ludzi w imię Chrystusa.
W ikonografii przedstawiana jest jako szczupła, jasnowłosa kobieta, ubrana w jasne (najczęściej białe) szaty. Na głowie ma chustkę. W prawej dłoni trzyma krzyż. Belki krzyża związane są kosmykiem włosów, które sobie obcięła. Na niektórych wyobrażeniach krzyż jest dość duży. W lewej dłoni święta trzyma zwinięty lub rozwinięty zwój pisma.
Modlitwa do św. Niny
Ześlij nam, Boże, ducha mądrości i miłości, którym napełniłeś swoją służebnicę, świętą Ninę, abyśmy wiernie Ci służąc, za jej wzorem podobali się Tobie przez wiarę i uczynki. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święta Nina jest patronką Gruzji.