zakonnica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
29 sierpnia
Wspomnienie w Polsce:
1 września
Życiorys bł. Bronisławy
Błogosławiona Bronisława urodziła się około 1200 roku w Kamieniu Wielkim (Polska), w zamożnej rodzinie Odrowążów. Jej kuzynami byli św. Jacek i bł. Czesław, a jej stryj Iwo piastował godność biskupa krakowskiego. Bronisława została wychowana w środowisku żywej wiary, szlachetności i pobożności. Wiara w Boga była urzeczywistniana w służbie bliźniemu. W wieku 16 lat wstąpiła do klasztoru norbertanek na Zwierzyńcu pod Krakowem, gdzie wówczas życie klasztorne było w pełnym rozkwicie.
Już jako młoda zakonnica Bronisława została przełożoną klasztoru. W czasie zarazy w 1224 roku z wielkim zaangażowaniem służyła chorym, rozdawała leki i ubrania, karmiła głodnych. W tamtym czasie w krakowskim klasztorze przebywało kilkaset sióstr, zatem Bronisława musiała posiadać niezwykły talent organizacyjny.
Życie Bronisławy przypadło na okres niezwykle bogaty w różne wydarzenia historyczne. Wtedy to właśnie toczyły się walki o Kraków między Konradem Mazowieckim, a Henrykiem Brodatym. Klasztor był wielokrotnie zajmowany przez zwalczające się armie, a siostry musiały się chronić w pobliskich lasach. Najtragiczniejsze wydarzenie w dziejach klasztoru i bł. Bronisławy to najazd tatarski w 1241 roku. Siostry ukryły się wówczas wśród zalesionych skał, które dotąd noszą nazwę Skał Panieńskich. Klasztor został splądrowany i spalony. Siostry zaś, z Bronisławą na czele, niosły pomoc ofiarom wojny.
Bronisława umiała na różne dramatyczne wydarzenia, towarzyszące jej życiu, spojrzeć z perspektywy wiary. W najtrudniejszych chwilach udawała się na Sikornik (dziś kopiec Kościuszki), gdzie oddawała się modlitwie i medytacji. Tam również miała widzenie Chrystusa, który obiecał jej: Bronisławo, krzyż Mój jest twoim, lecz i chwała Moja twoją będzie. Ciągle utrzymywała kontakt ze św. Jackiem i biskupem Iwonem. Od św. Jacka nauczyła się modlitwy różańcowej, którą wzbogaciła duchowość swojego zakonu. Gdy 15 sierpnia 1253 roku zmarł św. Jacek, Bronisława doznała wizji tryumfalnego wprowadzenia go przez Matkę Bożą do nieba.
Bronisława zmarła 29 sierpnia 1259 roku na Sikorniku. Jej kult rozpoczął się bardzo wcześnie, wkrótce po jej śmierci. Wzmagał się on zwłaszcza w czasach trudnych dla Krakowa i Ojczyzny. Jej kult zaaprobował w 1839 roku Grzegorz XVI. Dzień wspomnienia ustalono na 3 września. W roku 1885 termin ten przeniesiono na 1 września. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina ją w dniu narodzin dla nieba, to jest 29 sierpnia, natomiast w Polsce jej wspomnienie przypada na dzień 1 września. W ikonografii błogosławiona Bronisława przedstawiana jest w białym habicie, czasami klęczy przed Chrystusem trzymającym krzyż lub przed Trójcą Przenajświętszą. Jej atrybutem jest lilia.
Patronat
Błogosławiona Bronisława jest patronką dobrej sławy.
Modlitwa do bł. Bronisławy
Panie Jezu Chryste, Ty poleciłeś dążyć do Ciebie przez pokorne kroczenie za Twoim krzyżem, spraw łaskawie, abyśmy za wstawiennictwem błogosławionej Bronisławy, po niedolach życia doczesnego mogli uczestniczyć w Twojej chwale. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.