zakonnica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
9 listopada
Wspomnienie w Polsce:
8 listopada
Życiorys św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej
Święta Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej (właściwie Elżbieta Catez) urodziła się 18 lipca 1880 roku w Avor niedaleko Bourges (Francja), gdzie stacjonował oddział, w którym jej ojciec Franciszek Józef Catez był kapitanem. W 1882 roku małżonkowie Catez przenieśli się do Dijon, gdzie wkrótce urodziła się ich druga córka, Małgorzata.
Gdy Elżbieta miała siedem lat, zmarł jej ojciec. Matka, utrzymując się z renty po mężu oficerze, ze względów finansowych zmuszona była przeprowadzić się z córkami do tańszego domu, w pobliżu Karmelu, na peryferiach miasta. Obie siostry Catez zaczęły niebawem prywatną naukę szkolną, a także gry na fortepianie w tamtejszym konserwatorium, co należało do stylu epoki. Ponieważ Elżbieta, w odróżnieniu od swej siostry Małgorzaty, była dzieckiem bardzo żywiołowym, matka wychowywała ją dość surowo.
Zmianę w jej charakterze powoduje pierwsza spowiedź święta, od czasu której siedmioletnia Elżbieta zaczęła wytrwale i konsekwentnie pracować nad swymi wadami. Ważnym dniem była też pierwsza Komunia święta. Elżbieta potwierdzała wielokrotnie, że dzień ten był dla niej decydujący. Jako kilkunastoletnia dziewczyna doświadczała pierwszych łask mistycznych, które zmieniały ją zupełnie.
Gdy miała czternaście lat chciała wstąpić do klasztoru. Jednak jej pragnienia spotykały się ze zdecydowanym i stałym sprzeciwem matki. Dopiero kiedy skończyła dwadzieścia jeden lat, matka wyraziła powściągliwą zgodę na jej wstąpienie do Karmelu.
W ciągu pięciu lat pracy, modlitwy, głębokiego cierpienia wspięła się na szczyty duchowe. Jej zakonne imię – Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej, stało się programem jej życia, a także drogą, na której odkryła Boga w Trójcy Jedynego.
Ostatnie miesiące życia przyniosły jej ciężką chorobę, którą przeżyła jako wstępowanie przez krzyż ku Bogu. Zmarła w 9 listopada 1906 roku w Karmelu św. Józefa w Dijon pozostawiając po sobie pisma mistyczne: listy, dziennik, wspomnienia. Jej ostatnie słowa brzmiały: Idę do Światłości, do Miłości, do Życia… Elżbietę od Trójcy Przenajświętszej beatyfikował 25 listopada 1984 roku Ojciec Święty Jan Paweł II. Do chwały świętych wyniósł ją 16 października 2016 roku papież Franciszek.
Myśli św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej
„Bóg nas oczarowuje, porywa. Pod Jego wejrzeniem horyzont staje się taki wspaniały, szeroki i promienny”.
„Rano budzimy się w Miłości, cały dzień trwamy w Miłości, to znaczy wypełniamy wolę Boga pod Jego wejrzeniem, z Nim, w Nim i dla Niego samego”.
„Bóg jest moją nieskończonością. W Nim kocham i jestem kochana. W Nim posiadam wszystko”.
„Im więcej dajemy Bogu, tym więcej On sam się daje”.
„Bóg bardzo Cię miłuje i pragnie mieć dla siebie, niezależnie od rodzaju drogi, którą będziesz musiał iść na ziemi”.
„Bóg chce, aby twoje życie upływało w takim otoczeniu, gdzie będziesz mógł oddychać Bożą atmosferą”.
„Nosimy w sobie niebo, ponieważ ten, kto oświeca świętych niebiańską wizją, daje nam siebie w wierze i tajemnicy w ten sam sposób. Czuję, że znalazłam niebo na ziemi, ponieważ niebo jest Bogiem, a Bóg jest w mojej duszy. W dniu, w którym to zrozumiałam, weszło we mnie światło, dlatego chcę szeptać tę tajemnicę wszystkim, których kocham, aby oni także, niezależnie od okoliczności, w których się znajdą, mogli coraz bardziej podnosić się do Boga.”
„Wszystko przemija. Pod koniec życia pozostaje tylko miłość. Wszystko musimy robić z miłości.”
Czego uczy nas św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej dziś?
Myślę, że pięknie wyraził to św. Jan Paweł II w homilii wygłoszonej podczas beatyfikacji Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej. Ojciec Święty powiedział wtedy między innymi takie słowa: Naszej zdezorientowanej ludzkości, która albo nie potrafi już odnaleźć Boga albo zniekształca Go, która unika słowa, na którym mogłaby oprzeć swą nadzieję, Elżbieta daje świadectwo doskonałego otwarcia się na Słowo Boże, które przyswoiła sobie w tym stopniu, że stało się ono prawdziwym pokarmem dla jej refleksji i modlitwy, że znalazła, w nim całą swą rację życia i poświęcenia się uwielbieniu chwały Bożej (Homilia Jana Pawła II z dnia 25.11.1984).
Modlitwa do św. Elżbiety od Trójcy Przenajświętszej
Boże Bogaty w miłosierdzie, Ty odkryłeś świętej Elżbiecie tajemnicę Twojej obecności w duszy sprawiedliwego i uczyniłeś ją swoją czcicielką w duchu i prawdzie, spraw abyśmy za jej wstawiennictwem trwali w miłowaniu Chrystusa i byli świątyniami Ducha miłości dla uwielbienia Twojej Chwały. Amen.