papież
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
1 marca
Życiorys św. Feliksa III
Święty Feliks III urodził się w Rzymie (Włochy). Był synem kapłana o tym samym imieniu. Wcześnie wszedł w związek małżeński, ale gdy w roku 472 otrzymał diakonat jego żona zmarła. Feliks musiał wyróżniać się wyjątkową doskonałością, mądrością i darem rządzenia, skoro po śmierci papieża Symplicjusza właśnie on został powołany na stolicę Piotrową w Rzymie.
Sytuacja polityczna papieża była wtedy bardzo skomplikowana i trudna. Włochy zostały opanowane przez barbarzyńskich Gotów. Nie mniejsze przykrości spotkały papieża ze strony Kościoła Wschodniego, a dokładniej mówiąc od patriarchy Konstantynopola – Akacjusza (schizma akacjańska).
Konflikt został zażegnany dopiero w 519 roku, za panowania cesarza Justyna I, który ponownie nawiązał stosunki ze Stolicą Apostolską. Nie był to jednak ostatni problem, z którym przyszło się zmierzyć św. Feliksowi. Kolejnym byli ariańscy Wandalowie, którzy w Afryce Północnej zajęli okolice dzisiejszego Maroka, Algieru i Tunisu. Ich król, Henryk, pod groźbą śmierci nakazał wszystkim katolikom przyjąć ponownie chrzest z rąk ariańskich kapłanów. Wielu wiernych załamało się i uległo, przechodząc w ten sposób na arianizm.
Po 9 latach wielce trudnego pasterzowania, Feliks III zmarł 1 marca 492 roku. Baroniusz mylnie umieścił jego wspomnienie pod datą 25 lutego. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina go w dniu narodzin dla nieba, czyli 1 marca. Jego ciało zostało złożone w rodzinnym grobowcu w Bazylice św. Pawła za Murami.
Modlitwa do św. Feliksa III
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Feliksa, aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem i przykładem, za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła razem z ludem im powierzonym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.