biskup i męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
21 stycznia
Życiorys św. Frukuozusa
Święty Fruktuozus był biskupem Tarragony, miasta znajdującego się w dzisiejszej Hiszpanii. Wraz ze swoimi dwoma diakonami, św. Auguriuszem i św. Eulogiuszem, został męczeńsko stracony za czasów prześladowań chrześcijan podczas panowania cesarza Waleriana w III wieku.
Posiadamy zapis ich męczeństwa, prawdopodobnie sporządzonych przez kogoś, kto był naocznym świadkiem tych wydarzeń. Dzięki tym Acta wiemy, że biskup cieszył się ogólnym szacunkiem, zarówno wśród chrześcijan, jak i pogan. Istnieją wzmianki, że Fruktuozus pomagał osobom zarażonym w czasie epidemii, co zyskało mu uznanie nawet wśród tych, którzy nie podzielali jego wiary.
Przed egzekucją biskupowi udało się jeszcze ochrzcić jednego z katechumenów. Fruktuozusa i jego diakonów skazano na śmierć przez spalenie. Przed samą egzekucją próbowano ułagodzić cierpienie biskupa, podając mu aromatyzowane wino, jednak był to bezskuteczny gest. Gdy ktoś poprosił go o modlitwę, odpowiedział, że musi myśleć o całym Kościele, który rozciąga się od Wschodu do Zachodu. Następnie biskup zwrócił się do wiernych, zapewniając ich, że nawet po jego odejściu nie zostaną pozbawieni pasterza. Przyszła niedola będzie tylko chwilą przemijającą. Wydarzenia te miały miejsce prawdopodobnie 21 stycznia 259 roku.
Fruktuozus mógł być świadomy, że niedawno w Rzymie stracono Korneliusza, a w Kartaginie Cypriana. O obecności kultu męczenników z Tarragony we wczesnych czasach dobrze świadczą zarówno znaleziska archeologiczne, jak i odniesienia w starożytnych tekstach Prudencjusza i Augustyna.
Modlitwa do św. Fruktuozusa
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego Fruktuozusa, odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą miłością ku Tobie, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.