pustelnik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
30 sierpnia
Życiorys św. Fiakiera
Święty Fiakier (Fiakr, Fiakriusz) urodził się w VII wieku w Irlandii. Młodość spędził w klasztorze, co dało mu między innymi sposobność zdobywania pożytecznej wiedzy na temat uprawy i zbioru roślin i stosowania ziół leczniczych. Fiakier bardzo lubił przebywać samotnie na łonie przyrody. Zewsząd jednak przybywali do niego ludzie, wiedząc, że może uleczyć zarówno ciało, jak i duszę.
Po pewnym czasie Fiakier wyjechał z Irlandii do Francji. Niektórzy mówią, że szukał odosobnienia, inni uważają, że był misjonarzem, jak wielu irlandzkich mnichów w owych czasach. Biskup Meaux obiecał Fiakierowi tyle ziemi, ile będzie w stanie zaorać jednego dnia. Legenda głosi, że Fiakier używając jedynie czubka swej laski przeorał niewiarygodnie duży teren.
Pod opieką biskupa św. Faro założył pustelnię w Breuil pod Meaux. Fiakier dużo się modlił, pościł, uprawiał ogród i leczył przybyszów. Zmarł około 670 roku. Wśród osób, które odbyły pielgrzymkę do jego grobu, była nawet królowa Francji, która w 1641 roku udała się tam, aby podziękować świętemu za cudowne uzdrowienie męża.
Fiakier jest patronem ogrodników i odbiera cześć wśród ludzi, którzy miłują przyrodę. Jego wizerunek umieszczono na domu przy ulicy St. Antoine w Paryżu, gdzie można było wynajmować powozy, zwane stąd fiakrami. Świętego wzywano też gdy dolegały hemoroidy. W Alzacji uchodził nawet za orędownika chorych na syfilis.
Patronat
Święty Fiakier jest patronem ogrodników, sprzedawców kwiatów, kotlarzy, wytwórców krat i skrzyń, pakowaczy, garncarzy, konwisarzy, ceglarzy, notariuszy. Wzywany jest również w przypadku chorób skóry.
Modlitwa do św. Fiakiera
Wszechmogący, wieczny Boże, święty Fiakier, pustelnik, jest dla nas wzorem ewangelicznej doskonałości, spraw, abyśmy wśród zmiennych kolei życia całym sercem umiłowali sprawy niebieskie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.