biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
5 listopada

Życiorys św. Gwidona Marii Conforti
Święty Gwidon Maria Conforti urodził się 30 marca 1865 roku w Ravadese pod Parmą (Włochy). Pochodził z bogatej ziemiańskiej rodziny. W dzieciństwie otrzymał staranne chrześcijańskie wychowanie. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Ravadese. Przechodząc prawie codziennie obok kościoła parafialnego, wstępował, żeby pozdrowić Pana Jezusa i powiedzieć Mu parę słów. Lubił klęczeć pod dużym krzyżem i wpatrywać się w cierpiącego Chrystusa. Później powie, że właśnie tam zrodziło się jego powołanie.
Mając zaledwie 11 lat, wstąpił do niższego seminarium duchownego w Parmie. Dużo czytał, dyskutował o Kościele i polityce włoskiej, która traktowała Kościół jako wroga wewnętrznego numer jeden. Bardzo nad tym ubolewał, bo kochał i Kościół i swoją ojczyznę. Podczas pobytu w seminarium, pod wpływem lektury biografii św. Franciszka Ksawerego sam zapragnął zostać misjonarzem. Niestety w realizacji marzeń przeszkodziło mu zbyt słabe zdrowie. 23 września 1888 roku otrzymał święcenia kapłańskie, po czym został profesorem i wicerektorem seminarium duchownego, a później kanonikiem katedry.
Nie przestał jednak myśleć o misjach i 3 grudnia 1895 roku zainaugurował działalność Emiliańskiego Seminarium dla Misji Zagranicznych, które w trzy lata później oficjalnie zostało zatwierdzone jako Kongregacja św. Franciszka Ksawerego dla Misji Zagranicznych (dziś Instytut Ksaweriański).
4 marca 1899 roku seminarium pożegnało pierwszych wyjeżdżających na misje do Chin (obecnie ksawerianie pracują w Chinach, Japonii, Indonezji, w wielu krajach Afryki i w Ameryce Łacińskiej). 9 czerwca 1902 roku Gwidon został mianowany arcybiskupem Rawenny, lecz z przyczyn zdrowotnych zrezygnował z urzędu w dwa lata później. W 1907 roku objął obowiązki biskupa Parmy, który to urząd pełnił przez 24 lata, aż do śmierci.
Oprócz pracy w diecezji dodatkowo podjął się sprawowania opieki nad Instytutem Ksaweriańskim. W 1916 roku wraz z ks. Paolo Manną założył Związek Misyjny Księży (dziś Papieski Związek Misyjny) i sprawował w nim obowiązki prezesa przez 9 lat, począwszy od 1918 roku. W 1928 roku, nie zważając na problemy zdrowotne wyjechał na cztery miesiące do Chin, aby odwiedzić pracujących tam misjonarzy, swoich wychowanków.
Biskup Gwidon Conforti zmarł nagle 5 listopada 1931 roku. Dopiero po jego śmierci ziściło się ostatnie z jego wielkich marzeń: w 1945 roku powstała żeńska gałąź zgromadzenia ksaweriańskiego – Towarzystwo Misyjne Maryi. Gwidon został beatyfikowany w Rzymie 17 marca 1996 roku przez papieża Jana Pawła II. Kanonizował go 23 października 2011 roku Ojciec Święty Benedykt XVI.
Podczas beatyfikacji Jan Paweł II wypowiedział takie słowa o Gwidonie Conforti: Nieść wszystkim światło Chrystusa – to zadanie nadało kierunek jego życiu. Dane mu było doświadczyć w pełni pracy w trzech środowiskach, w których rozwija się jedyna misja ewangelizacyjna Kościoła: w duszpasterstwie Kościoła lokalnego, w misji „ad gentes” i w ewangelizacji tych, którzy stracili wiarę. Powołany, aby być pasterzem ludu Bożego w regionie, gdzie występowało niepokojące zjawisko odchodzenia od wiary, Gwidon Maria Conforti odkrył, że misja „ad genetes” jest opatrznościowym środowiskiem pracy duszpasterskiej, pozwalającym „wlać nowe życie Boże w dusze wierzących, rozniecając w nich płomień misyjnej gorliwości”. […]
Gdzie jednak znajdowało się źródło jego niestrudzonej gorliwości i całkowitego poświęcenia się misji „ad gentes”? Tym źródłem był krzyż Chrystusa, niewyczerpany zdrój miłości tych, którzy złożyli siebie w darze braciom bliskim i dalekim. […]
Nowy błogosławiony jest zatem dla nas świetlanym przykładem duchowości kapłańskiej, ożywianej zawsze głęboką wiarą i niezłomnym duchem misyjnym. Jest wzorem prawdziwej pasterskiej miłości, człowiekiem, który umiał zachęcić wierzących, by otwierali serca na potrzeby dalekich braci, nie zapominając jednocześnie o lokalnych wspólnotach, tak aby Chrystusa, Odkupiciel człowieka, był głoszony wszystkim (Jana Paweł II, Rzym, 17.03.1996).
Czego uczy nas św. Gwidon Conforti dziś?
Od św. Gwidona Conforti możemy uczyć się ufnego zawierzenia Bożej Opatrzności i trwania przy Chrystusie. Pięknie ujął to papież Benedykt XVI: Jego życie było naznaczone licznymi próbami, także ciężkimi. Umiał on posłusznie zaakceptować każdą sytuację, przyjmując ją jako znak na drodze, którą wytyczyła dla niego Boża Opatrzność; w każdych okolicznościach, również gdy doznawał najbardziej upokarzających porażek, potrafił rozpoznać zamysł Boga, który go prowadził do budowania Jego królestwa, przede wszystkim przez wyrzeczenie się samego siebie i codzienną akceptację Jego woli przy coraz pełniejszym ufnym zawierzeniu. On pierwszy żył tym i dawał świadectwo o tym, czego uczył swoich misjonarzy, a mianowicie, że doskonałość polega na wypełnianiu woli Bożej, na wzór Jezusa ukrzyżowanego. Św. Gwidon Maria Conforti nieustannie wpatrywał się duchowym spojrzeniem w krzyż, który łagodnie przyciągał go do siebie; gdy go kontemplował, widział, jak otwiera się szeroko horyzont całego świata, dostrzegał kryjące się w sercu każdego człowieka «palące» pragnienie usłyszenia i przyjęcia orędzia o jedynej miłości, która zbawia (Benedykt XVI, Rzym, 23.10.2011).
Modlitwa do św. Gwidona Conforti
Boże, Światło i Pasterzu wiernych, Ty postawiłeś świętego Gwidona, biskupa, na czele Twojego ludu, aby go karmił słowem i kształtował własnym przykładem, spraw, abyśmy za jego wstawiennictwem zachowali wiarę, której nauczał, i szli drogą, którą nam wskazał. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.