opatka
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
17 listopada

Życiorys św. Hildy z Whitby
Święta Hilda z Whitby urodziła się w 610 roku w Nortumbrii (Anglia). Chrzest przyjęła w wieku 13 lat, a dwadzieścia lat później zdecydowała się poświęcić swe życie służbie Bożej. Około roku 647 została przeoryszą wielkiego klasztoru w Hartlepool.
W tej epoce w wielu klasztorach wspólnie przebywały męskie i żeńskie zgromadzenia i tak też było w Hartlepool. Dziesięć lat później przeniesiono ją do Streaneshalch, znanego potem jako Whitby. Jako przeorysza Hilda była odpowiedzialna za wszystko, co działo się w opactwie, za wyjątkiem życia duchowego mnichów i mniszek. Hilda zachęcała ich, aby studiowali Pismo św., uczyli się łaciny i nieustannie poświadczali oddanie się Bogu przez czynienie dobrych uczynków.
Wszyscy, którzy ją znali darzyli ją miłością i szacunkiem. Wielu mnichów z jej wspólnoty uzyskało z czasem godności biskupie, a jej sława rozeszła się daleko poza Whitby. Hilda była bardzo szanowaną przywódczynią kościoła celtyckiego, mecenatem sztuki, literatury i muzyki. Wywarła ogromny wpływ na przemianę Wielkiej Brytanii z pogaństwa na chrześcijaństwo. To zapewne jej autorytet sprawił, iż właśnie w opactwie Whitby odbył się w latach 663-664 synod, na którym zdecydowano, kiedy winny być obchodzone Święta Wielkanocne.
Przez ostatnie siedem lat życia Hilda z Whitby ciężko chorowała, cierpiąc straszliwe bóle. Lecz nadal, aż do śmierci, która miała miejsce 17 listopada 680 roku, nauczała i nie zaniedbywała swych obowiązków. Swym życiem udowodniła, że silna i utalentowana kobieta może zawsze zdobyć należną jej pozycję, autorytet i szacunek, nawet w tak trudnym otoczeniu, jak wczesnośredniowieczny anglosaski Kościół.
W ikonografii często jest przedstawiana z pastorałem biskupim trzymanym w prawej ręce i kościołem – opactwem w lewej. Jej życie jest nam znane dzięki Historii kościelnej narodu angielskiego Bedy Czcigodnego.
Modlitwa do św. Hildy z Whitby
Ojcze, to z Twojej łaski święta Hilda znalazła w sobie siłę, by sprawiedliwie i mądrze rządzić swymi braćmi i siostrami, udziel i nam łaski, byśmy zawsze potrafili szanować i kochać naszych bliźnich. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.