biskup, męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
17 października
[ez-toc]
Życiorys św. Ignacego Antiocheńskiego
Święty Ignacy Antiocheński jest postacią mało znaną. O jego dzieciństwie i młodości nie wiemy prawie nic. Prawdopodobnie pochodził z Syrii. Legenda głosi, że był tym szczęśliwym dzieckiem, które Jezus postawił ponad uczniami, mówiąc: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (Mt 18,3).
Ignacego ochrzcił jeden z apostołów. Po latach Ignacy objął, jako trzeci po Piotrze i Ewodiuszu, biskupstwo Antiochii. Podczas prześladowań chrześcijan za Trajana, które rozpoczęły się w 107, roku Ignacy został uwięziony, a ponieważ nie chciał się wyprzeć swej wiary i złożyć hołdu pogańskim bogom Rzymu, po krótkim czasie skazano go na śmierć.
Pamięć o Ignacym Antiocheńskim przetrwała głównie dzięki listom, które pisał, gdy go wieziono do Rzymu na śmierć. W Smyrnie, gdzie się zatrzymał, wyszła na jego powitanie cała gmina chrześcijańska. Przybyli też wysłannicy innych kościołów z całej niemal Azji Mniejszej. Czekając na okręt w Smyrnie Ignacy napisał cztery listy do gmin chrześcijańskich: w Efezie, Magnezji, Trollach oraz w Rzymie. W listach tych Ignacy ukazał Chrystusa jako prawdziwego Boga i człowieka, łączącego w sobie naturę Boską i ludzką; określił Kościół jako katolicki na oznaczenie całego ludu Bożego złączonego z Chrystusem w jeden organizm.
Kolejne listy Ignacy napisał w czasie postoju w Troadzie i przesłał do Kościoła w Filadelfii i Smyrny oraz do św. Polikarpa. Listy te są jednym z najwspanialszych świadectw wczesnochrześcijańskiego mistycyzmu. Ignacy daje w nich wyraz wielkiego przywiązania do Kościoła oraz siły wiary. Oto co pisał: Piszę do wszystkich Kościołów i wszystkim oznajmiam, że chętnie umieram dla Boga. (…) Pozwólcie mi być żerem dzikich zwierząt, bo przez nie pójdę do Boga. Jestem pszenicą Bożą i w mące niech mnie ścierają zęby dzikich zwierząt, bym stał się czystym chlebem Chrystusa.
Pragnienie Ignacego spełniło się – zginął rozdarty przez lwy w rzymskim Koloseum w 107 roku. W liturgii wspominano św. Ignacego Antiocheńskiego pod różnymi datami – 20 grudnia, 17 grudnia, 29 stycznia, 1 lipca itd. Dopiero w czasie ostatniej reformy kalendarza liturgicznego w 1969 roku wyznaczono dzień jego wspomnienia na 17 października.
W ikonografii św. Ignacy Antiocheński ukazywany jest w szatach biskupich rytu wschodniego lub jako młody biskup z raną na piersi. Jego atrybutami są lew u stóp, symbol IHS na piersi świętego.
Myśli św. Ignacego Antiocheńskiego
„Tam gdzie panują podziały i gniew, tam Bóg nie mieszka.”
„Nauczanie skuteczne jest wtedy, gdy czyni się to, czego się naucza.”
„Dołóżcie starań, aby się częściej gromadzić na dziękczynieniu i uwielbianiu Boga. Gdy bowiem zbieracie się razem, słabnie moc szatana i dzięki zgodnej waszej wierze rozprasza się zło, które on sprowadza.”
Modlitwa do św. Ignacego Antiocheńskiego
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chcesz, aby świadectwo świętych męczenników było ozdobą całego Kościoła, spraw, aby sławne męczeństwo świętego Ignacego z Antiochii, przez które zasłużył na wieczną chwałę, było dla nas źródłem męstwa w wierze. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
