Józefina Gabriela Bonino

dziewica, założycielka

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

8 lutego

Życiorys bł. Józefiny Gabrieli Bonino

Błogosławiona Józefina Bonino urodziła się 5 września 1843 roku w Savigliano, niedaleko Turynu (Włochy). Ponieważ rodzina była zamożna przeprowadzili się do Turynu, gdzie Józefina uczęszczała do najlepszych szkół.

Gdy dziewczynka miała 7 lat za specjalnym zezwoleniem przyjęła komunię świętą, a rok później przystąpiła do sakramentu bierzmowania. Gdy uzyskała pełnoletniość złożyła czasowy ślub czystości. W tym czasie poważnie zachorował jej ojciec. Józefina pielęgnowała go z poświęceniem i jednocześnie usilnie szukała możliwości pogłębienia swego życia duchowego i konkretnej realizacji rad ewangelicznych.

Z takim pragnieniem przystąpiła do Trzeciego Zakonu Karmelitańskiego, który zmieniła później na Trzeci Zakon Franciszkański. Józefina jednak poważnie zachorowała. W 1876 roku poddała się skomplikowanej operacji nowotworu kręgosłupa. Operacja się udała, a Józefina udała się w dziękczynną pielgrzymkę do Lourdes.

Wróciwszy do domu postanowiła oddać się na wyłączną służbę ubogim. Już od 1875 roku opiekowała się sierocińcem w Savigliano, a w 1877 roku założyła hospicjum pod wezwaniem Świętej Rodziny. W 1880 roku Józefina odbyła rekolekcje w klasztorze kontemplacyjnym. Owocem jej modlitwy i przemyśleń było założenie Zgromadzenia Sióstr Świętej Rodziny. Zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej 6 października 1887 roku. Założycielka przyjęła habit zakonny i imię Józefina Gabriela od Jezusa.

Celem zgromadzenia było wychowanie i kształcenie sierot. Józefina kierowała zgromadzeniem do swojej śmierci, która nastąpiła 8 lutego 1906 roku w Savonie. Beatyfikacja odbyła się 7 maja 1995 roku, w Rzymie. Przewodniczył jej papież Jan Paweł II. Z tej okazji Ojciec Święty powiedział między innymi takie słowa:

„Miłość Chrystusa Dobrego Pasterza, znalazła szczególny wyraz także w życiu Józefiny Gabrieli Bonino, założycielki Zgromadzenia Sióstr Świętej Rodziny z Savigliano. Jej charyzmatem była miłość rodzinna, której nauczyła się i którą praktykowała najpierw w domu rodziców, z którymi mieszkała aż do wieku dorosłego, a potem w życiu konsekrowanym, które wybrała idąc za Bożym powołaniem. Ob rodziny jako Kościoła domowego do wspólnoty zakonnej jako rodziny duchowej: tak można w skrócie opisać jej życiową drogę – pokorną, ukrytą, ale bogatą w nieocenioną wartość, jaką jest rodzina, środowisko niezwykłej miłości pośród zwyczajnych spraw. Józefina Gabriela, przykładna córka, opiekująca się ojcem i matką aż do ich śmierci, stała się matką wielu dziewcząt pozbawionych rodziny. Jej styl życia, kontynuowany do dziś przez zgromadzenie, jest niezwykle aktualnym orędziem do współczesnego społeczeństwa: każdy człowiek przychodzący na świat jest złakniony miłości bardziej niż chleba i ma prawo do posiadania rodziny, zaś wspólnota chrześcijańska została powołana po to, aby przeciwdziałać nieuniknionym brakom i niedostatkom w tej dziedzinie” (Jan Paweł II, Rzym, 07.05.1995).

Modlitwa do bł. Józefiny Gabrieli Bonino

Ojcze Święty, w cudownym planie Twej miłości wzbudziłeś w Kościele bł. Józefinę Gabrielę, owocnego świadka wartości rodziny, spraw za jej wstawiennictwem aby te same cnoty i miłość Świętej Rodziny z Nazaretu zakwitły w naszych rodzinach, aby każdego dnia w ciszy, w pokorze i prostocie wypełniać Twoją wolę i odnajdywać w niej właściwy sens życia, źródło prawdziwego pokoju. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Galeria zdjęć