dziewica i zakonnica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
19 czerwca
Życiorys św. Juliany Falconieri
Święta Juliana urodziła się około 1270 roku, we Florencji (Włochy). Czy rzeczywiście pochodziła z rodu Falconierich i była bratanicą św. Aleksego tego nie wiemy. W młodym wieku straciła ojca. W czternastym roku życia św. Filip Benicjusz wręczył jej podobno habit tercjarek serwitów. Po śmierci matki zgromadziła podobne tercjarki i założyła zakon Serwitek Maryi.
Zajmowały się chorymi i wychowaniem dziewcząt. W 1304 roku zostały zatwierdzone przez papieża jako odrębny żeński zakon. W dwa lata później Juliana została przełożoną.
Zmarła 19 czerwca 1341 roku. Jej życiorys przyozdabiano w XVII wieku rozmaitymi wątkami, między innymi opowiadaniem o cudzie eucharystycznym: gdy na skutek choroby nie mogła już przełykać i gdy na jej prośbę wniesiono do celi Najświętszy Sakrament, jedna hostia wyszła z kielicha i przeniknęła do jej piersi. Beatyfikował ją 26 lipca 1678 roku papież Innocenty XI, a kanonizował 16 czerwca 1737 roku papież Klemens XII. Jej relikwie spoczywają w kościele pod wezwaniem Zwiastowania (S. Anunziata) we Florencji.
Modlitwa do św. Juliany Falconieri
Boże, Ty mieszkasz w czystych sercach, za wstawiennictwem świętej Juliany, dziewicy, udziel nam łaski do prowadzenia życia zgodnego z Ewangelią, abyś mógł w nas zamieszkać. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święta Juliana Falconieri jest patronką chorych ludzi. Wzywana jest także przeciwko chorobie.
Galeria zdjęć
