dziewica
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
14 września
Życiorys św. Notburgi z Eben
Święta Notburga z Eben urodziła się w 1265 roku w Rottenburgu (Tyrol, Austria), jako córka zamożnych i bogobojnych rodziców, którzy przekazali jej nie tylko staranne wychowanie, ale także wiarę. Jako młoda dziewczyna Notburga została służącą na zamku rycerza Henryka I, jego żony Gutty, ich syna Henryka II i jego żony Otylii w Rottenburgu. Trudna to była praca. Otylia ciągle z niej szydziła i drwiła nie mogąc zrozumieć pokory i pobożności Notburgi. Dokuczały jej także inne służące. Notburga znosiła jednak wszystko cierpliwie z pokorą i łagodnością.
Takie postępowanie przyniosło owoce. Notburga powoli pozyskiwała szacunek swych podwładnych. Korzystając z tego wprowadziła dla służby domowe nabożeństwo, a także modlitwę przy pracy. Pan domu pozwolił jej oprócz zwykłej jałmużny rozdawać biednym resztki z obiadów i odwiedzać chorych. Niestety, po kilku latach umarł Henryk I i Gutta, a Otylia zwolniła Notburgę oskarżając ją o kradzież.
Zatrudniła się wówczas u jakiegoś wieśniaka w Eben. Od rana do późnego wieczora pracowała na polu w oborze, w domu. Zawsze byłą uśmiechnięta, skromna i łagodna.
Istnieje legenda, która mówi, że pewnego dnia pod wieczór zadzwoniły dzwony na Anioł Pański. Gospodarz nie chciał Notburdze pozwolić iść do kościoła, bo chciał skończyć żniwa. Notburga chwyciła sierp i powiedziała: Niech Bóg rozstrzygnie: jeśli ten sierp zawiśnie w powietrzu, będzie to znak, że mam wieczór poświęcić modlitwie, jeśli spadnie, będę pracować. Jak łatwo się domyśleć sierp zawisł w powietrzu, a ludzie przyklęknęli i oddali Bogu pokłon. Notburga zaś wziąwszy sierp, poszła do kościoła.
Ostatnie lata swego życia Notburga spędziła na zamku w Rottenbrgu, gdzie powróciła na prośbę Henryka II, gdzie pielęgnowała dzieci swego państwa. Zmarła w 1313 roku. Pochowano ją w Eben, w kaplicy pod wezwaniem św. Ruperta, która rychło stała się ośrodkiem jej kultu i związanych z tym kultem bogatych zwyczajów. W poczet świętych zaliczył ją papież Pius IX 27 marca 1862 roku.
Notburga jest czczona jako patronka służących i wieśniaków, a ponadto wzywana, gdy chorowały zwierzęta domowe. W ikonografii często jest przedstawiana w fartuchu, z dzbankiem lub z sierpem. Wspomnienie obchodzono zawsze 14 września.
Patronat
Święta Notburga z Eben jest patronką służących i wieśniaków.
Modlitwa do św. Notburgi z Eben
Boże, ze czcią wspominamy dziewicze życie świętej Notburgi, wysłuchaj nasze prośby i spraw, abyśmy wytrwali w Twojej miłości i postępowali w niej aż do końca życia. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
