opat, rekluz
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
4 kwietnia
Życiorys św. Platona z Konstantynopola
Święty Platon urodził się około 735 roku w Konstantynopolu (Turcja), w bogatej i wpływowej rodzinie. Kształcił się pod opieką wuja, który był wysokim dostojnikiem dworu. Sam Platon nie poszedł jednak drogą kariery dworskiej. Około 765 roku udał się do Bitynii i schronił się na górze Olimp, w klasztorze, który nosił nazwę klasztoru Symboli.
Jako mnich zasłużył się wielce przepisywaniem dzieł Ojców. W latach 770-780 był opatem. Potem objął to samo stanowisko w klasztorze Sakkudion, założonym w dobrach jego rodziny. Przyjął do niego, a następnie do współrządów dopuścił swego krewnego, Teodora Studytę, który był później jego następcą i przełożonym sławnego klasztoru Studion.
W sprawie rozwodu cesarza Konstantyna VI zajął stanowisko nieprzejednane. Okupił tę postawę wygnaniem mnichów i swym własnym uwięzieniem. Wolność odzyskał dopiero po śmierci cesarza. Wrócił wtedy na krótko do klasztoru Sakkudion, który na skutek napaści Saracenów nie był już miejscem bezpiecznym i pełnym pokoju. Mnisi musieli w końcu przenieść się do Konstantynopola, gdzie osiedlili się w 798 roku w klasztorze założonym przez konsula Studiosa. Przełożonym tego klasztoru był Teodor. Platon zaś zamieszkał jako rekluz w celi przylegającej do klasztoru. Opowiedziawszy się za utrzymaniem w całej surowości dyscypliny kościelnej w sprawie Józefa, ekonoma kościoła patriarchalnego, winnego uczestnictwa w ślubie Konstantyna z Teodotą, raz jeszcze musiał pójść na wygnanie, które w trudnych warunkach spędził na wyspach Bosforu.
Wróciwszy za rządów cesarza Michała I, zamknął się na powrót w swej celi, którą opuścił dopiero na skutek złego stanu zdrowia. Platon wsławił się również na synodach w Konstantynopolu w roku 786 i Nicei w roku 787, gdzie występował energicznie przeciw obrazoburcom. Zmarł 4 kwietnia 814 roku.
Modlitwa do św. Platona
Boże, Ty nam dałeś w świętym Platonie, opacie, wzór ewangelicznej doskonałości, spraw, abyśmy wśród zmiennych kolei życia całym sercem umiłowali sprawy niebieskie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.