zakonnik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
14 listopada

Życiorys św. Serapiona z Anglii
Święty Serapion urodził się w 1179 roku w Londynie (Anglia) jako syn Rotlanda Szkota, kapitana na dworze Henryka II. Gdy miał około 11 lat towarzyszył ojcu w wyprawie do Ziemi Świętej, zorganizowanej przez Ryszarda Lwie Serce. Potem razem z innymi został w Austrii jeńcem. Gdy króla i ojca uwolniono, on pozyskał względy Leopolda Austriackiego i przybył na jego dwór. Następnie udał się z nim do Hiszpanii. Mieli walczyć z Maurami, ale gdy przybyli na Półwysep, dowiedzieli się, że dopiero został zawarty pokój.
W 1214 roku wrócił więc do Austrii. Uczestniczył w piątej wyprawie krzyżowej. W 1221 towarzyszył Beatryczy Szwabskiej w drodze do Kastylii. Poznał wtedy św. Piotra Nolasco i w 1222 roku przywdział habit założonego niedawno Zakonu Najświętszej Marii Panny Łaskawej (łac. Ordo Beatae Mariae Virginis de Mercede), zwanego potocznie mercedariuszami. Razem z Piotrem wyprawił się do Algieru, aby wykupić 150 jeńców z rąk muzułmanów.
W 1232 znów wyprawił się na wykup jeńców. Następnie jeździł do Anglii, aby za Kanałem osiedlić mercedariuszy. Osiem lat później wyprawił się jeszcze raz do Algieru. Nie posiadając dostatecznych środków na wykup jeńców chrześcijańskich, miał wtedy oddać się za nich w niewolę. Nie ustawał jednak w głoszeniu Ewangelii. Został za to okrutnie zamordowany. Miało to miejsce w 1240 roku. W martyrologium znalazł się pod 14 listopada, w którym widniał już Serapion, męczennik aleksandryjski. Czy stało się tak dlatego, że sam w tym dniu zginął, tego nie wiemy. Kult Serapiona z Anglii został zaaprobowany w 1728 roku.
Patronat
Święty Serapion z Anglii jest patronem miasta Azul (Argentyna) oraz chorych. Jest także wzywany przeciwko zapaleniu stawów.
Modlitwa do św. Serapiona z Anglii
Chwalebny męczenniku święty Serapionie, przykładzie wiary w Chrystusa Odkupiciela i miłości do zniewolonych chrześcijan, za których zostałeś umęczony na krzyżu, prosimy Cię, módl się do Niego, abyśmy my, chrześcijanie, świadomie żyli zaangażowani w swoją wiarę. Ty, który swoją śmiercią pokazałeś, że nie ma większej miłości, nad tę która oddaje życie za swych braci, prosimy Cię, aby zasługi Twojego życia były źródłem pocieszenia i nadziei dla tych, którzy są chorzy na ciele i duszy oraz chcą uwolnić się od swoich dolegliwości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.