papież, męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
2 grudnia
Życiorys św. Sylweriusza
Święty Sylweriusz urodził się we Frosinone, w rzymskiej Kampanii (obecnie Włochy). Był synem papieża Hormizdasa. Gdy zmarł papież Agapit I, Sylweriusz był subdiakonem, ale pod naciskiem króla Gotów, Teodahada, wybrano go w czerwcu 536 roku na następcę zmarłego w Konstantynopolu papieża.
W tym samym roku do Rzymu wkroczył wódz bizantyjski Belizariusz i usunął Sylweriusza jako zdrajcę interesów cesarstwa bizantyjskiego. W oskarżeniu odegrała znaczącą rolę cesarzowa Teodora, sprzyjająca złożonemu z urzędu przez Agapita I monofizyckiemu patriarsze Konstantynopola Antymosowi I. Na jego miejsce obrano kandydata cesarzowej Teodory, diakona Wigiliusza.
Sylwester został deportowany do Patary w Lacji. Jednak interwencja biskupa tego miasta sprawiła, że postanowiono odesłać Sylweriusza do Rzymu i tam zbadać dokładnie postawione mu zarzuty. Wigiliusz, czując się zagrożony na swym stanowisku, wymógł wówczas na Belizariuszu, żeby poprzednika osadzono na wyspie Palmaria (obecnie Ponza). Wyczerpany i złamany przeżyciami Sylweriusz zrzekł się godności 11 listopada 537 roku.
Kilka tygodniu później, 2 grudnia tegoż roku, zmarł. Późniejsza legenda uczyła z niego męczennika. Sylweriusza do martyrologiów wprowadził pod dniem 20 czerwca Ado. Ten zapis powtórzył również Baroniusz. Nowe Martyrologium Romanum wspomina go w dniu narodzin dla nieba (dies natalis) czyli 2 grudnia.
Modlitwa do św. Sylweriusza
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Sylweriusza, papieża, aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem i przykładem, za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła razem z ludem im powierzonym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
