biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
26 listopada
Życiorys św. Bellinusa z Padwy
Święty Bellinus z Padwy urodził się pod koniec XI wieku w Padwie (Włochy). Pochodził, ze znanej, szlacheckiej rodziny Bertaldich. W 1107 został mianowany kanonikiem, a następnie archiprezbiterem w Padwie. Kościół w Padwie przeżywał w tym czasie trudne chwile. W 1110 roku do miasta powrócił Piotr Cizarella, tamtejszy zdeponowany biskup. Bellinus wraz z biskupem Sinibaldim został zesłany na wygnanie do Este. Do Padwy powrócili dopiero w 1115 roku.
Natychmiast rozpoczęli dzieło głębokiej odnowy padewskiego Kościoła, jego duchowieństwa i ludu. Odbudowano także katedrę zniszczoną przez trzęsienie ziemi w 1117 roku. W 1125 roku obaj wzięli udział w obradach soboru laterańskiego. W tym samym roku zmarł biskup Sinibaldo, a Bellinus został wybrany na jego następcę.
Pod koniec następnego roku rozpoczął wizytację diecezji. Dużą wagę przykładał do odzyskania dóbr kościelnych, zdewastowanych i złupionych w czasie wojny. Był stanowczy, ale było w nim wiele miłości. Wykazywał wyjątkową troskę o biednych, nie bał się możnych i umiał stawić im czoła. Równocześnie łagodził spory, które wybuchały pomiędzy rozmaitymi instytucjami kościelnymi. Dzięki Bellinusowi nie doszło w 1141 roku do wojny pomiędzy Padwą a Vicenzą.
Swoją postawą naraził się na nienawiść wielu możnych ludzi. W 1147 roku wpadł w zasadzkę w pobliżu Fratta Polesine i został zamordowany. Historycy nie są zgodni co do dokładnej daty śmierci Bellinusa. Wiadomo, że zabójcą był Tomasz Capodivacco, którego skazał na zwrot dziesięcin należnych biskupstwu.
Ciało Bellinusa zostało tymczasowo złożone w małym kościele San Giacomo di Lugarano niedaleko Fratta, gdzie przeleżało ponad 60 lat. Następnie doczesne szczątki pochowano w kolegiacie San Martino di Variano, obecnie S. Bellino.
W 1647 roku kościół został odnowiony, a w prezbiterium umieszczono polichromowaną urnę z marmuru, którą można podziwiać do dziś. Od 2 lipca 1977 roku do 22 listopada 1980 roku relikwie św. Bellinusa z Padwy były wystawione do publicznej czci wiernych. Na koniec warto jeszcze wspomnieć, że pierwszą biografię św. Bellinusa napisał biskup Adrii – Bonazonta (lub Bonagiunta) w 1288 roku.
Czy wiesz, że…
starożytna tradycja głosi, że w 1153 roku papież Eugeniusz III wpisał Bellinusa do kanonu Świętych Męczenników? Nie jest to jednak poparte żadnymi dokumentami.
Patronat
Święta Bellinus z Padwy jest patronem miasta i diecezji Adria we Włoszech; wzywany przeciw ugryzieniom psa i wściekliźnie.
Modlitwa do św. Bellinusa z Padwy
Boże, Ty napełniłeś świętego Bellinusa duchem prawdy i miłości do kierowania Twoim ludem, spraw, niech przykład i modlitwy świętego Bellinusa, przyczynią się do naszego postępu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
