postać biblijna
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
1 września
Życiorys św. Jozuego
Święty Jozue to syn Nuna (Nona, Nouna) należący do pokolenia Efraima. Był wodzem Izraelitów, gdy walczyli z Amalekitami. Wraz z Mojżeszem wstępował na Synaj oraz do Namiotu Spotkania. Zbliżał się do ideału wymarzonego władcy. Wedle tradycji kapłańskiej posiadał ducha proroczego. Występował potem w towarzystwie arcykapłana Eleazara. Z nim przystąpił do podziału ziemi Kanaan. Potem założył, lub co najmniej uświetnił sanktuarium w Szilo, czy w Sychem. Inna tradycja wiąże go ponadto z Kalebem. Wszystkie źródła ukazują Jozuego jak wodza i organizatora, który działał wedle wskazań proroczych i opierał się o trwałe instytucje sakralne. Trudno natomiast wskazać na chronologię wydarzeń, w których uczestniczył, lub którym przewodził. Miały może miejsce około 1220 roku przed Chrystusem. Sam Jozue zmarł, gdy miał 110 lat, jak patriarcha Józef. Pochowano go w ziemi, która do niego należała, w Timnat-Serach, w Górach Efraima. W dzisiejszym Khirbet-Tibne do dziś pokazują rzeźbione grobowce, pośród których miałby się także znajdować grób Jozuego. Ojcowie Kościoła uczynili go figurą Chrystusa. Grecy wspominali go w dniach 1 oraz 19 września. Florus, a za nim Martyrologium Romanum przyjęli pierwszą z tych dat.
Modlitwa do św. Jozuego
Boże, tylko Ty jesteś święty i bez Ciebie nikt nie jest dobry, spraw za wstawiennictwem świętego Jozuego, abyśmy prowadzili życie prawdziwie chrześcijańskie i mogli oglądać Twoją chwałę w niebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
