dziewica, zakonnica, założycielka
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
7 czerwca
Życiorys bł. Marii Teresy de Soubiran La Louvière
Błogosławiona Maria Teresa (w świecie Zofia Teresa Augustyna Maria) de Soubiran La Louvière urodziła się 16 maja 1834 roku w Castelnaudary (Francja). Pochodziła z pobożnej rodziny. Jako młoda dziewczyna została odesłana do sióstr zakonnych, które wpoiły jej zasady życia chrześcijańskiego. Otrzymała też dar modlitwy.
Dużą rolę w odkrywaniu jej powołania odegrał jej wuj, Ludwik de Soubiran. To właśnie on zaproponował jej, aby związała się z siostrami beginkami. Maria Teresa wyjechała zatem do Gandawy na beginaż, a następnie wróciła do swego rodzinnego miasta i tu założyła beginaż. Jego głównym celem była opieka nad ubogimi dziećmi.
Po pewnym czasie, ze tej świeckiej wspólnoty wyłoniło się zgromadzenie zakonne Maryi Wspomożycielki, które w 1896 roku otrzymało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Wówczas też zapadła decyzja, że siostry będą łączyły opiekę nad dziećmi z nieustanną adoracją Najświętszego Sakramentu. Zgromadzenie rozwijało się pomyślnie, ale w 1886 roku zarysował się kryzys.
Jedna z sióstr Maria Franciszka oskarżyła założycielkę, że wyrządza szkody finansowe zgromadzeniu. Początkowo atakowała Matkę Marię Teresę, zarzucając jej dumę, słabość, wahanie i brak ducha religijnego. Niedługo potem po wszystkich klasztorach Zgromadzenia rozeszła się wieść, że zły stan rzeczy jest winą założyciela. Matka Maria Teresa przypomniała sobie wtedy, że trochę wcześniej wydawało się jej, że Pan mówi do niej: Twoja misja wkrótce się zakończy, nie będzie dla ciebie miejsca w twoim zgromadzeniu. Ale moja moc i moja dobroć będą z tobą.
Doszło do tego, że Maria Teresa musiała ustąpić. Udała się wtedy do klasztoru Sióstr Miłosierdzia w Clermont, pod pretekstem kilkutygodniowego odpoczynku. Czas ten wydłużył się do siedmiu miesięcy – siedmiu miesięcy udręki. Wszystko zakończyło się tym, że Błogosławiona musiała po 20 latach życia zakonnego opuścić klasztor w Clermont i zdjąć habit. Pod koniec 1874 roku Matka Maria Teresa ponownie została świecką osobą.
Chciała wstąpić do sióstr wizytek i do Karmelu, ale jej odmówiono. Poprosiła więc o przyjęcie do klasztoru Matki Bożej Miłosierdzia w Tuluzie, który zaangażował się w ratowanie zaginionych kobiet. Po pewnych opóźnieniach wynikających z trudności kanonicznych oraz choroby, złożyła ostatecznie profesję w 1877 roku i przyjęła imię Maria od Najświętszego Serca. Z jej pamiętnika wynika, że weszła wówczas w okres wielkiej duchowej pogody ducha i że była z nią moc i dobroć Pana.
Ostatnie siedem miesięcy życia Maria Teresa spędziła w infirmerii chora na gruźlicę. Zmarł poza swym macierzystym zgromadzeniem 7 czerwca 1889 roku. Pochowano ją na cmentarzu Montparnase, w krypcie klasztoru Matki Bożej Miłosierdzia. Obecnie jej relikwie znajdują się w Paryżu. Marię Teresę beatyfikował 20 października 1946 roku papież Pius XII.
Rok po śmierci Matki Teresy w założonym przez nią zgromadzeniu nastąpiła radykalna zmiana. Dokonano rehabilitacji zmarłej. Jak się okazało Maria Franciszka była zamężna i aby wstąpić do zgromadzenia porzuciła męża. Ponieważ jej mąż jeszcze żył i ona o tym wiedziała, nie mogła złożyć ważnych ślubów zakonnych, w związku z czym jej stanowisko generalskie również było nieważne, a co za tym idzie, wszystkie jej czyny i dekrety były nieważne. Z tego samego powodu Matka Maria Teresa nigdy nie przestała należeć kanonicznie do zgromadzenia, które założyła.
Modlitwa do bł. Marii Teresy de Soubiran La Louvière
Boże, Ty pouczyłeś swój Kościół, że ten, kto miłuje Ciebie i bliźniego, wypełnia wszystkie przykazania, spraw, abyśmy za przykładem błogosławionej Marii Teresy pełnili dzieła chrześcijańskiego miłosierdzia i zasłużyli na przyjęcie do grona błogosławionych w Twoim królestwie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
