biskup i męczennik, wspomożyciel
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
2 czerwca
Życiorys św. Erazma
Święty Erazm (Elmo) zaliczany do grona 14 wspomożycieli w każdej potrzebie. Jego życie jest datowane na III wiek. Według tradycji prawdopodobnie pochodził z Antiochii. Musiał być człowiekiem prawym, pobożnym i wykształconym, skoro wybrano go na biskupa jego rodzinnego miasta.
Za cesarza Dioklecjana Erazm musiał uciekać i schował się w jednej z jaskiń skalnych wysoko w górach Libanu. Żołnierze rzymscy wytropili go tam i przyprowadzili do prefekta. Jedna z tortur polegająca na wyrywaniu wnętrzności związała się z nim tak, że jest patronem kolek i boleści brzucha. Skaleczonego i osłabionego wtrącono do lochu, gdzie sędzia kazał go zakuć w łańcuchy i miał umrzeć z głodu. Nocą św. Michał Archanioł uwolnił go z więzienia i Erazm udał się statkiem do Formii (Włochy) w regionie Kampanii. Po przybyciu do Formii zmarł w 303 roku z odniesionych ran i wycieńczenia.
Jego relikwie w IX wieku przeniesiono go Gaety, miasta nad zatoką o tej samej nazwie, na północ od Neapolu. Katedra w Gaecie do dnia dzisiejszego nosi jego imię. Ikonografia przedstawia go w stroju biskupim, z korbą, na którą nawijane są jego wnętrzności lub żelaznymi pazurami, którymi go szarpano.
Modlitwa do św. Erazma
Wszechmogący Boże, przykładem i modlitwą Twoich świętych otwierasz nam, słabym ludziom, drogę ku Tobie, spraw, prosimy, byśmy za wstawiennictwem i przykładem świętego Erazma pewnie podążali do Ciebie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Patronat
Święty Erazm jest patronem patron Gaety (Włochy), żeglarzy, marynarzy, transportowców i tokarzy. Wzywany jest w czasie kolek i boleści brzucha, chorób wewnętrznych, epidemii i podczas porodu.