biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
4 stycznia
Życiorys św. Grzegorza z Langres
Święty Grzegorz z Langres urodził się około 450 roku w okolicach Autum (Francja). Po śmierci żony całkowicie poświęcił się Bogu przyjmując święcenia kapłańskie. W wieku 57 lat został wybrany biskupem Langres i całkowicie poświęcił się swoim obowiązkom. Post i modlitwa towarzyszyły mu do końca życia. Był znany ze swojej pobożności. Mieszkał w Dijon i wiele godzin spędzał na modlitwie w kaplicy dijońskiej bazyliki.
Pewnej nocy w czasie snu objawił mu się św. Benigny z Dijon, męczennik, nazywany apostołem Burgundii i zgromił Grzegorza za zaniedbanie jego kultu i zalecił mu odnowienie bazyliki jemu poświęconej, zaniedbanej i popadającej w ruinę. Ten przywrócił dawny blask bazylice oraz wybudował kryptę, do której przeniesiono sarkofag św. Benigna.
Grzegorz zmarł w 539 roku w Langres i został pochowany w Dijon, w bazylice św. Benigna, tak jak tego sobie życzył. Epitafium dla niego napisał Wenancjusz Fortunat, autor Pangue, lingua i Vexilla regis prodeunt. Utrwalił w nim pamięć o łagodności i troskliwości świętego biskupa. Najnowsze Martyrologium Romanum wspomina go 4 stycznia: W Dijon w Burgundii, w dzisiejszej Francji, świętego Grzegorza, który po tym, jak przez wiele lat był hrabią w regionie Autum, został wyświęcony na biskupa Langres.
Czy wiesz, że…
święty Grzegorz z Langres był pradziadkiem św. Grzegorza z Tours i ojcem św. Tetryka?
Modlitwa do św. Grzegorza z Langres
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego Grzegorza z Langres, odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą miłością ku Tobie, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
