kapłan i męczennik
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
1 listopada
Życiorys św. Benigny z Dijon
Święty Benigny (Benignus) jest postacią mało znaną. Wspomina go św. Grzegorz z Tours w dziełku De gloria martyrum oraz w Historii Franków. Grzegorz pisze, że jego wspomnienie było obchodzone 1 listopada oraz o bazylice, zbudowanej nad jego grobem.
Późniejsza, pełna anachronizmów legenda, uczyniła Benignusa przybyszem z Azji Mniejszej i uczniem św. Polikarpa. Głosił on Chrystusa pogańskiemu ludowi Burgundów i poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Aureliana. Jednak ta wersja wydarzeń ze względów chronologicznych jest mało prawdopodobna. Tradycja zachowała informację, że rzeczywiście zginął on śmiercią męczeńską, lecz nie są znane dokładne okoliczności, a postać Benigna jest raczej sławna z powodu kultu, jakim cieszył się po śmierci.
Jego kult miał być odnowiony w VI wieku za sprawą nadprzyrodzonej interwencji samego Benigna. Miał on się ukazać we śnie św. Grzegorzowi z Langres i upomnieć go za zaniedbanie jego kultu. Biskup wziął sobie do serca owo napomnienie i przeprowadził prace konserwatorskie w bazylice pod wezwaniem świętego Benignusa. Wybudował także kryptę, w której umieszczono sarkofag męczennika.
W średniowieczu kult św. Benigna z Dijon był bardzo żywy w Burgundii i poza jej granicami za sprawą miejscowego benedyktyńskiego opactwa jego imienia. Ślady tego kultu znajdują się również w Polsce. Święty Benigny z Dijon był wspominany już w Martyrologium Hieronimiańskim pod dniem 1 listopada i tę datę wspomnienia zachowało również nowe Martyrologium Romanum, które wspomina go jako kapłana i męczennika.
Modlitwa do św. Benigny z Dijon
Wszechmogący i miłosierny Boże obchodzimy dzień zwycięstwa Twojego męczennika Benigny, kapłana, któremu dałeś nieugiętą stałość w cierpieniach, otocz nas swoją opieką i wybaw od zasadzek nieprzyjaciół. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Galeria zdjęć
