Maksymilian Maria Kolbe

kapłan i zakonnik

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

14 sierpnia

Życiorys św. Maksymiliana Marii Kolbe

Święty Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 października 1894 roku w Zduńskiej Woli (Polska). Na chrzcie otrzymał imię Rajmund. Jego rodzice, Juliusz i Marianna z Dąbrowskich, byli tkaczami. W poszukiwaniu pracy krótko przebywali w Łodzi, a następnie w Pabianicach, gdzie Rajmund spędził dzieciństwo. Uczył się w domu. Tylko przez rok chodził do miejscowej szkoły handlowej. W 1907 roku, razem ze starszym bratem podjął naukę w małym seminarium franciszkanów we Lwowie, gdzie też obaj, w 1910 roku wstąpili do zakonu.

Wraz z habitem otrzymał imię Maksymilian. W 1912 roku wysłano go na studia do Rzymu. Tam, w 1915 roku,  uzyskał doktorat z filozofii na uniwersytecie Gregorianum, a w 1919 roku z teologii na wydziale ojców franciszkanów. Święcenia kapłańskie przyjął 28 kwietnia 1918 roku w Rzymie. W następnym roku wrócił do Polski i podjął wykłady w seminarium ojców franciszkanów w Krakowie, które po roku przerwał z powodu gruźlicy płuc.

W Rzymie założył wraz z kolegami w 1917 roku, stowarzyszenie Rycerstwa Niepokalanej, które po powrocie do kraju szerzył najpierw w środowisku zakonnym, a od 1920 roku także wśród świeckich. Celem apostolskim stowarzyszenia było pogłębianie świadomego i odpowiedzialnego życia chrześcijańskiego, nawrócenie i uświęcenie wszystkich pod opieką i za przyczyną Niepokalanej, jak czytamy w pierwszym jego statucie. Dla realizacji celu stowarzyszenia i dla utrzymania kontaktu z jego członkami zaczął od stycznia 1922 roku wydawać w Krakowie miesięcznik Rycerz Niepokalanej. Pod koniec tegoż roku przeniesiony do Grodna, zorganizował tam wydawnictwo, a miesięcznik zaczął pełnić rolę pisma katechetycznego dla masowego czytelnika.

W 1927 roku założył pod Warszawą klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, który wkrótce stał się znaczącym katolickim ośrodkiem prasowym i wydał kilka wielonakładowych miesięczników, a od 1935 roku także tani dziennik katolicki – Mały Dziennik. W roku 1930 Maksymilian wyjechał do Japonii i zaczął tam wydawać japoński odpowiednik Rycerza Niepokalanej, a wkrótce założył także, Niepokalanów Japoński. Rozpoczął także organizację podobnych ośrodków w Chinach i Indiach.

W 1936 roku sprowadzono go do Polski, aby pokierował Niepokalanowem, który stał się największym klasztorem katolickim na świecie. W chwili wybuchu II wojny światowej było tam 700 zakonników i kandydatów. Jego działalność bowiem opierała się na pracy zakonników, których liczbę wciąż pomnażali nowi kandydaci, choć wspólnota prowadziła życie bardzo surowe i ubogie.

Wybuch wojny zatrzymał jednak tę działalność. Zakonnicy musieli rozjechać się do domów, a pozostałych około 40 razem ze św. Maksymilianem Niemcy aresztowali 19 września 1939 roku. Po powrocie św. Maksymilian zorganizował w klasztorze ośrodek usług dla okolicznej ludności i oddał się pogłębianiu formacji pozostałych przy nim współbraci.

17 lutego 1941 roku Maksymilian znów został aresztowany razem z 4 bliskimi współpracownikami. Przesłuchiwano go na Pawiaku, a w maju przewieziono do Oświęcimia, gdzie stał się numerem 16670 i w powszechnie znanych okolicznościach ofiarował się dobrowolnie na śmierć głodową za współwięźnia, ojca rodziny – Franciszka Gajowniczka.

Ojciec Maksymilian zmarł dobity zastrzykiem fenolu przez Hansa Bocka. Fakt śmierci został odnotowany w akcie zgonu, na którym widnieje informacja, że Kobe zmarł 14 sierpnia 1941 roku o godzinie 12:50. Maksymilian prowadził działalność czysto religijną. Dążył do osiągnięcia celu nakreślonego w Ewangelii – zbudować królestwo Boże, czyli wspólnotę chrześcijan, żyjących według wzoru Chrystusa i Jego Matki. Beatyfikował go 17 października 1971 roku jako wyznawcę papież Paweł VI, a kanonizował, już jako męczennika, Jan Paweł II 10 października 1982 roku.

Patronat

Święty Maksymilian Kolbe jest patronem diecezji gdańskiej, koszalińsko-kołobrzeskiej.

Myśli św. Maksymiliana Kolbe

„Modlitwa i samotność czynią człowieka świętym”.

„Nasza ofiara, to ofiara z własnej woli”.

„Niepokalana, to jedyna droga do najłatwiejszej i najwznioślejszej świętości”.

„Ufajmy Bogu przez Niepokalaną. Wtedy krzyże staną się nam szczeblami do szczęścia zmartwychwstania w niebie”.

„Skupienie jest początkiem nawrócenia”.

„Geniuszem nie każdy może zostać, droga zaś do świętości przed wszystkimi stoi otworem”.

„Gdyby ktoś powiedział, że nie chce służyć Matce Bożej, że woli służyć Panu Bogu, byle nie Matce Bożej – ten jest posłuszny diabłu, bo jest wolą Bożą, byśmy nie wykluczali Matki Bożej”.

Modlitwa do św. Maksymiliana Kolbe

Boże, dzięki Twojej łasce święty Maksymilian Maria, gorliwy czciciel Niepokalanej Dziewicy, cierpliwie znosił udręki więzienia i oddał swoje życie za bliźniego, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy całym naszym życiem i śmiercią świadczyli o Twojej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Galeria zdjęć