Rafał Kalinowski

kapłan i zakonnik

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

15 listopada

Wspomnienie w Polsce:

20 listopada

Życiorys św. Rafała Kalinowskiego

Święty Rafał Kalinowski urodził się w 1835 roku w Wilnie (Polsce pod zaborem rosyjskim, obecnie Litwa). Na chrzcie otrzymał imię Józef. Jego ojciec był profesorem matematyki na Uniwersytecie Wileńskim. Po ukończeniu Instytutu Szlacheckiego w Wilnie w 1850 roku, Józef podjął studia w Instytucie Agronomicznym w Hory-Horkach koło Orszy (dzisiejsza Białoruś). Zrezygnował z nich po dwu latach. Przeniósł się do Mikołajewskiej Szkoły Inżynierii Wojskowej w Petersburgu. Jednocześnie wstąpił do wojska. Po ukończeniu szkoły został adiunktem matematyki oraz awansował do stopnia porucznika.

Następnie pracował przy budowie kolei żelaznej Odessa-Kijów-Kursk. Od wyjazdu z Wilna na pewien czas zaprzestał praktyk religijnych, do kościoła chodził rzadko, przeżywał rozterki wewnętrzne na tle religijnym, a także kłopoty związane ze swoją narodowością, służbą w wojsku rosyjskim i zdrowiem. W końcu zdecydował się na wyjazd do Warszawy, gdzie chciał podjąć leczenie i miał nadzieje na znalezienie pracy.

W maju 1863 roku z powodów zdrowotnych otrzymał zwolnienie z wojska. Jednocześnie przeżywał nawrócenie religijne, między innymi pod wpływem lektury Wyznań św. Augustyna. Józef więc nie tylko wrócił do praktyk religijnych, ale przejawiał w nich szczególną gorliwość. Gdy wybuchło powstanie styczniowe, mając świadomość jego daremności, ale zarazem nie chcąc stać na uboczu, gdy naród walczy, przyłączył się do powstania i z nominacji Rządu Narodowego w Warszawie objął kierownictwo Wydziału Wojny w Wydziale Wykonawczym na Litwie.

Po upadku powstania został aresztowany i osadzony w więzieniu. W wyniku procesu skazano go na karę śmierci. W więzieniu otaczała go atmosfera świętości. Wskutek interwencji krewnych i przyjaciół, a także z obawy, że po śmierci Polacy mogą uważać Józefa Kalinowskiego za męczennika i świętego, władze carskie zamieniły mu wyrok na dziesięcioletnią katorgę na Syberii. Przez cały okres pobytu na Syberii nigdy nie narzekał na swoje cierpienie, dzielił się tym, co posiadał, słowem i przykładem starał się nieustannie wspierać swoich towarzyszy. Po ciężkich robotach, zmianach kolejnych miejsc zsyłki oraz wielu przeżyciach Kalinowski w roku 1874 powrócił do kraju. Uzyskał paszport i wyjechał na Zachód jako wychowawca młodego księcia Augusta Czartoryskiego. Opiekował się nim przez trzy lata.

W 1877 roku wstąpił do nowicjatu karmelitów w Grazu, przybierając imię zakonne Rafał. Po studiach filozoficznych i teologicznych na Węgrzech, 1882 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W kilka miesięcy później został przeorem klasztoru w Czernej, a następnie w Wadowicach. Wśród wiernych zasłynął z niezwykle ofiarnej posługi w konfesjonale. Spowiadał wiele godzin dziennie. Bywało, że poświęcał jednemu penitentowi nawet kilka godzin. Miał niezwykły dar jednania grzeszników z Bogiem i przywracania spokoju sumienia ludziom dręczonym przez lęk i niepewność. Wiele osób odbywało przed nim spowiedź generalną z całego życia.  Nazwano go „ofiarą konfesjonału”.

Rafał Kalinowski zmarł 15 listopada 1907 roku w Wadowicach. Jego relikwie spoczywają w kościele karmelitów w Czernej. Beatyfikował go w 1983 roku, a następnie kanonizował w 1991 roku papież Jan Paweł II. W ikonografii święty Rafał Kalinowski przedstawiany jest podczas modlitwy, w habicie karmelity.

Patronat

Święty Rafał Kalinowski jest patronem oficerów i żołnierzy, wzywany w sprawach trudnych i beznadziejnych.

Myśli św. Rafała Kalinowskiego

„Dobrzy ludzie są podobni do czystego powietrza: oddycha się nim, chociaż się go nie widzi”.

„Masz być żołnierzem Jezusa Chrystusa; nie żołnierzem, który szuka swojej przyjemności, lecz żołnierzem wiernym takiego Króla, który w pracy, w utrudzeniu, w cierpieniach przebył żywot swój”.

„Tylko to ma wartość, co się wycierpi”.

„Bóg zagląda w serce człowieka, łatwo się lituje nad słabością ludzką i zawsze jest obecny tam, gdzie człowiek sam wystarczyć nie może”.

„W cichej modlitwie swe utrapienia zamykaj”.

„Boże, jakim skarbem obdarzasz tych, którzy w Tobie ufność pokładają!”

„Krótkie jest nasze życie, cała ufność w miłosierdziu Bożym, i Bóg chce, abyśmy Go o to miłosierdzie prosili. Wołajmy zatem, ile sił starczy i póki czas mamy”.

„We wszystkich zdarzeniach powinniśmy widzieć rękę Boga, który nas prowadzi”.

Modlitwa do św. Rafała Kalinowskiego

Boże, Ty napełniłeś świętego Rafała, kapłana duchem mocy w przeciwnościach i wielkim umiłowaniem jedności Kościoła, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy umocnieni w wierze i wzajemnej miłości, wielkodusznie współdziałali dla osiągnięcia jedności wszystkich wiernych w Chrystusie. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

Litania do św. Rafała Kalinowskiego

Kyrie, eleison. Chryste, eleison. Kyrie, eleison.
Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo, módl się za nami
Święty Rafale od św. Józefa, módl się za nami
Apostole Jedności Kościoła Chrystusowego
Wielki miłośniku Boga,
Czcicielu Matki Miłosierdzia,
Naśladowco świętego Józefa,
Wierny Bożym przykazaniom,
Wierny krzyżowi i Ewangelii,
Kapłanie zawsze utożsamiający się z Chrystusem,
Święty kapłanie zakonu karmelitańskiego,
Szczególny czcicielu Eucharystii,,
Gorliwy przewodniku dusz
Męczenniku konfesjonału,
Przykładzie wyrzeczenia i samozaparcia,
Mistrzu ufnej i wytrwałej modlitwy,
Miłośniku ubóstwa czystości i prostoty,
Heroiczny przykładzie posłuszeństwa,
Mężu wielkiej pokory,
Wzorze zawierzenia Opatrzności Bożej,
Pełen wielkodusznej miłości Ojczyzny,
Orędowniku uwięzionych i prześladowanych,
Przebaczający nieprzyjaciołom,
Podtrzymujący nadzieję wygnańców,
Pocieszający strapionych na duchu,
Opiekunie sierot,
Wzorze wychowawców,
Wychowawco młodzieży,
Patronie sybiraków,
Patronie emigrantów,
Patronie inżynierów i żołnierzy,
Apostole Szkaplerza świętego,
Wierny Sługo Królowej Karmelu,
Wielki nasz Orędowniku w niebie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

P: Módl się za nami święty Ojcze Rafale.
W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się
Boże, Ty dałeś nam w świętym Rafale wzór zawierzenia Maryi, Matce Miłosierdzia, i przykład wytrwałej modlitwy pośród przeciwności, spraw łaskawie, abyśmy za jego wstawiennictwem, pod opieką Maryi oddawali się nieustannej modlitwie i żyli w miłości, która wszystko przetrwa. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Modlitwa do Niepokalanej

/odmawiana przez Rafała Kalinowskiego/

O błogosławiona Panno Niepokalana,
ozdobo i światłości góry Karmel,
która okiem szczególnej dobroci patrzysz na każdego,
który twą świętą odziany jest szatą,
spojrzyj i na mnie łaskawie
i okryj mnie płaszczem swej macierzyńskiej opieki.
Wspomóż mą słabość swoją potęgą,
oświeć swą mądrością ciemności mojego serca,
pomnażaj we mnie wiarę, nadzieję i miłość.
Racz ozdobić moją duszę takimi łaskami i cnotami,
aby zawsze była miłą twemu boskiemu synowi i tobie.
Nie odstępuj mnie nigdy w życiu,
pociesz mnie przy śmierci Swoją najwdzięczniejszą obecnością
i przedstaw mnie Najświętszej Trójcy
jako dziecko swoje i sługę Tobie oddanego,
abym Cię w niebie wiecznie chwalił i wielbił.

Maryjo, wstaw się u syna dla otrzymania łaski,
o którą z pokorą i zawierzeniem proszę…

Ojcze Nasz…, Zdrowaś Mario…, Chwała Ojcu…

Modlitwa o dobrą spowiedź

Święty Ojcze Rafale, któremu dana była łaska jednania wiernych z Bogiem w sakramencie miłosierdzia i pokuty; który w tymże sakramencie niestrudzenie wlewałeś w dusze obfitość światła Ducha Świętego i umocnienie w wierności Chrystusowi, Jego Ewangelii, wierności przykazaniu miłości Boga z całego serca oraz ofiarnej służby bliźniemu i Ojczyźnie; proszę Cię gorąco, abyś i mnie orędownictwem swoim wyjednał łaskę, bym – za Twoim przykładem – do sakramentu miłosierdzia przystępował odważnie, z głębokim wewnętrznym przekonaniem, że każdorazowa spowiedź jest moim spotkaniem z Chrystusem przebaczającym i pełnym miłosierdzia; bym zawsze, z pomocą Bożej łaski, wypełniał potrzebne i konieczne warunki dobrej i owocnej spowiedzi; by i dla mnie sakrament miłosierdzia był umocnieniem na drodze mojego powołania, wierności moim obowiązkom; by coraz doskonałej przygotowywał mnie do częstego i godnego jednoczenia się z Chrystusem w Sakramencie Ołtarza, który – jak sam wyznawałeś – był dla Ciebie źródłem życia.

Proszę Cię też, błogosławiony Ojcze, wyjednaj mi łaskę, bym i na drogę mojego spotkania z Bogiem miłosierdzia w wieczności, umocniony był łaską dobrej spowiedzi i Najświętszego Ciała Chrystusowego oraz sakramentu namaszczenia chorych, i bym umierał, jak i żyć pragnę, w Chrystusowym Kościele, w wierze, nadziei i miłości oraz w obecności Matki Najświętszej, Matki Miłosierdzia, okryty darem Jej macierzyńskiego Serca, „znakiem zbawienia” – szkaplerzem świętym. Amen.

Galeria zdjęć