papież
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
15 marca
Życiorys św. Zachariasza
Święty Zachariasz był synem Polychroniusza z Kalabrii. Z pochodzenia był Grekiem, ale urodzonym we Włoszech. Nie znamy szczegółów z jego lat młodzieńczych. Być może, że współpracował ze św. Grzegorzem III i był diakonem, którego podpis figuruje na synodzie rzymskim w 732 roku.
Na papieża został wybrany w roku 741. Jego wybór na Stolice Piotrową nie wymagał już cesarskiego zatwierdzenia, niemniej jednak Zachariasz natychmiast po wyborze wysłał legatów do cesarza Konstantyna V Kopronyma, zawiadamiając go o wstąpieniu na tron św. Piotra i prosząc o przywrócenie kultu obrazów.
Zachariasz był ostatnim z papieży tak zwanych wschodnich, który zwrócił się do cesarza o zatwierdzenie swojego wyboru. Łagodnością i życzliwością zjednał sobie lud Italii, cesarza i sąsiadów. Utrzymywał dobre stosunki z Konstantynopolem. Zawarł pokój z Longobardami, odzyskując część ziem i jeńców. Kiedy zaprzyjaźniony król Ratchis utracił tron, przyjął go do siebie. Zawarł sojusz z Frankami oraz udzielił poparcia Pepinowi Małemu. Odrestaurował i upiększył wiele kościołów. Przeniósł swoją siedzibę z Palatynu do Lateranu i powiększył tamtejszy pałac.
Zmarł w Rzymie 15 marca 752 roku. Pochowano go w bazylice św. Piotra. Do literatury chrześcijańskiej wszedł jako tłumacz na język grecki łacińskich Dialogów św. Grzegorza Wielkiego.
Modlitwa do św. Zachariasza
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty wybrałeś świętego Zachariasza, aby przewodził całemu Kościołowi oraz budował go słowem i przykładem, za jego wstawiennictwem strzeż i kieruj na drogę zbawienia wiecznego pasterzy Kościoła razem z ludem im powierzonym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.