biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
21 lutego

Życiorys św. Eustacjusza z Antiochii
Święty Eustacjusz z Antiochii urodził się około 270 roku w Pamfilii (obecnie Turcja). Około 320 roku został biskupem w Berei syryjskiej (Aleppo). Z wielu wzmianek można wnioskować, że już wówczas cieszył się dużym poważaniem wśród episkopatu Wschodu. Następnie, w 324 roku został arcybiskupem antiocheńskim.
W 325 roku przewodniczył obradom soboru nicejskiego, albo odegrał na nim duża rolę. Ponieważ otwarcie wystąpił przeciw poglądom Ariusza, naraził się tym samym arianom i semiarianom.
Jednym z pierwszych, który go zaatakował, był Euzebiusz z Cezarei. Wytknął on Eustacjuszowi jego naukę o homousios i posądził o sabelianizm. Trudno dziś ustalić wszystkie szczegóły tej walki, do której wkrótce po powrocie z wygnania włączył się sam Ariusz. W środkach w każdym razie nie przebierano i do zarzutów o charakterze doktrynalnym dołączano insynuacje z zakresu moralności. Mówiono, że dopuszczając się rzekomo cudzołóstwa i tyranii, Eustacjusz splamił honor kapłański. Potem dołączono jeszcze zarzut, który w oczach cesarza mógł być najcięższym: oskarżono go mianowicie o to, że znieważył matkę cesarza.
Za tym wszystkim kryła się nienawiść arian, którzy wykorzystywali wszelkie sposobności byle usunąć jednego ze swych największych wrogów. W końcu przeciwnikom Eustacjusza udało się doprowadzić do synodu z udziałem kilku biskupów, którzy uchwalili złożenie patriarchy z urzędu i spowodowali jego wygnanie, które wedle wszelkiego prawdopodobieństwa spędził w Tracji.
Eustacjusz z Antiochii zmarł przed 337 rokiem. Jego relikwie przeniesiono do Antiochii. Synaksaria wschodnie wspominały go 21 lutego, 5 kwietnia, 23 sierpnia, 6 czerwca, natomiast Martyrologium Rzymskie – nazywając go Eustachym – 16 lipca. Nowe Martyrologium Romanum wspomina Eustacjusza 21 lutego.
Modlitwa do św. Eustacjusza z Antiochii
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego Eustacjusza, odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą miłością ku Tobie, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.