Lucjusz I

papież

Wspomnienie w Martyrologium Romanum:

5 marca

Życiorys św. Lucjusza I

Święty Lucjusz I był synem mieszczanina rzymskiego Porfiriusza. W zasadzie nic więcej nie wiemy o jego życiu do wyboru na papieża. Na Stolicy Piotrowej zasiadł po śmierci św. Korneliusza, 25 czerwca 253 roku. Jego pontyfikat trwał niecały rok. Zaraz po wyborze został wygnany przez cesarza Treboniana Galla do Centumcellae. Jednak cesarz Walerian pozwolił mu wrócić do Rzymu. Otrzymał wówczas list od św. Cypriana z Kartaginy sławiący go jako gorliwego wyznawcę i sugerujący, że jego powrót do Rzymu jest początkiem drogi męczeństwa.

Lucjusz I prowadził bardzo liberalną politykę w stosunku do odstępców od wiary, tzw. upadłych (łac. lapsi), co spotkało się z krytyką ze strony nowacjan, twierdzących, że Kościół nie ma prawa rozgrzeszać upadłych.

Papież Lucjusz I, jak informuje Catalogus Liberianus, zmarł śmiercią naturalną (a nie jak podaje św. Cyprian i Liber Pontificalis – śmiercią męczeńską) 5 marca 254 roku w Rzymie. Pochowano go w kryptach papieskich w katakumbach św. Kaliksta. Następnie jego szczątki przeniesiono za pontyfikatu Hadriana I (772 – 795) do prywatnej posiadłości papieża, zwanej Domus culta Capracorum, oddalonej 15 km od Rzymu. W 817 roku miejscem grobu Lucjusza stała się bazylika Santa Prassede. Natomiast w 1100 roku relikwia głowy (część kości czaszki) świętego papieża przewieziono do Roskilde w Danii. Obecnie relikwiarz znajduje się w katedrze św. Ansgara (Oskara) w Kopenhadze. Część relikwii głowy jest przechowywana w monachijskim Residenz.

Święty Lucjusz I był początkowo wspominany 4 marca, jednak najnowsze Martyrologium Romanum wspomina go w dniu narodzin dla nieba (dies natalis), czyli 5 marca.

Patronat

Święty Lucjusz I jest patronem Kopenhagi (Dania).

Modlitwa do św. Lucjusza I

Wiekuisty Pasterzu, wejrzyj łaskawie na Swoją trzodę i otocz ją nieustanną opieką za przyczyną świętego Lucjusza, papieża, którego ustanowiłeś pasterzem całego Kościoła. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Galeria zdjęć