postać biblijna
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
3 lutego
Życiorys św. Symeona Proroka
Święty Symeon znany jest nam z Ewangelii według św. Łukasza. Był on prorokiem zasłuchanym w natchnienia Ducha Świętego. Ewangelista pisząc o ofiarowaniu Jezusa w świątyni, tak go charakteryzuje: A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego (Łk 2,25-26).
Jego serce było przepełnione nadzieją i oczekiwaniem. Wierny obietnicy, pewny, że Bóg dotrzyma słowa, przyszedł do świątyni, by spotkać zapowiedzianego Mesjasza. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga (Łk 2,27).
Symeon podczas tego spotkania wypowiada też proroctwo: Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu» (Łk 2,34-35).
W ikonografii Symeon przedstawiany jest jako starzec w długich szatach, z długą siwą brodą. Trzyma zazwyczaj laskę. Czasami jest przedstawiany w towarzystwie Anny i Świętej Rodziny. Nowe Martyrologium Romanum wspominana św. Symeona 3 lutego razem ze św. prorokinią Anną.
Kantyk Symeona (Łk 2,29-32)
Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu
w pokoju, według Twojego słowa.
Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
któreś przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan
i chwałę ludu Twego, Izraela.