biskup
Wspomnienie w Martyrologium Romanum:
4 czerwca
Życiorys św. Metrofana z Bizancjum
Święty Metrofan z Bizancjum żył za panowania cesarza Konstantyna Wielkiego. Był synem Domecjusza, który był bratem cesarza Probusa. Gdy Metrofan poznał wiarę w Chrystusa udał się do Bizancjum i zamieszkała razem z Tytusem, biskupem Bizancjum.
Po śmierci Tytusa biskupem Bizancjum został Domecjusz, ojciec Metrofana, a następnie Probus, brat Metrofana. Gdy zmarł Probus, w roku 306 na stolicę biskupią Bizancjum wybrano Metrofana. Powszechnie uważa się, że reputacja i jego święte życie, skłoniły Konstantyna Wielkiego do uczynienia miasta Konstantynopol stolicą cesarstwa.
Podczas I Synodu Ekumenicznego w 325 roku Metrofan był już w schorowany i w podeszłym wieku, dlatego nie mógł osobiści uczestniczyć w obradach. Wysłał więc swojego przedstawiciela Aleksandra z Aleksandrii. Po Synodzie cesarz zaprosił wszystkich Ojców do odwiedzenia schorowanego i sędziwego arcybiskupa. Kiedy cesarz zapytał go, kogo chce mianować następcą tronu patriarchalnego, Metrofan zaproponował właśnie Aleksandra. Następnie powiedział mu: Bracie, pozostaniesz moim najgodniejszym następcą. Wśród obecnych był także młody diakon Atanazy (późniejszy św. Atanazy Wielki), który zawołał: Oto szlachetny mistrz Chrystusa.
Mitrofan zmarł około 325 roku w Konstantynopolu (obecnie Turcja). Zaraz po śmierci Konstantyna zbudowano kościół na jego cześć, odrestaurowany w VI wieku przez Justyniana. Martyrologium Romanum wspomina go słowami: W Konstantynopolu św. Metrofana, biskupa Bizancjum, który poświęcił Panu Nowy Rzym.
Modlitwa do św. Metrofana z Bizancjum
Boże, Ty włączyłeś do grona świętych pasterzy świętego Metrofana, odznaczającego się wiarą, która zwycięża świat, i gorącą miłością ku Tobie, spraw za jego wstawiennictwem, abyśmy trwając w wierze i miłości, zasłużyli na udział w jego chwale. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.